Übersetzungen zu "iactare"

iactare (Verb): iactare, iacto, iactavi, iactatus; werfen; schmeißen; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Indikativ, Präsens, Passiv; 3. Person Plural, Indikativ, Perfekt, Aktiv; Infinitiv, Präsens, Aktiv; conicere, iacere, mittere, mitto

Lateinische Textstellen zu "iactare"

Apuleius
- stragulam subductam scilicet iactare similiter destinaret
Cicero
- lapathe ut iactare nec es
- supplicio levando se iactare et in pernicie
- quoque tempestas vehementius iactare coepit usque
- enim maxime consuevit iactare vestra se oratio
- illas hastas ita iactare leniter ut
- iure certetur iactare se in causis
Juvenal
- incommoda uitae nec iactare iugum uita didicere
- a facie iactare manus laudare paratus
- fructus generis tabula iactare capaci coruinum
Livius
- ac iura societatis iactare et omissa populari
- id quod antea iactare soliti sint
- ac ferociora his iactare se iniussu
- tribuniciis se iactare actionibus principem ciuitatis
- uitae est iactare passim arma inermesque
- linguae experiri et iactare sese insectatione et
- uana in cassum iactare tela torpere
- palam nec secreto iactare consilia sua
Lukrez
- albis album pinnis iactare colorem et nigros
- bracchiaque in numerum iactare et cetera membra
- atque alio lucem iactare subortu et primum
- aut nimium iactare oculos aliumve tueri
Seneca Minor
- philosophiam non debebis iactare multis fuit
- solos generosa verba iactare et ipse
- oblectationem audientium verba iactare sed animum
- quod nec iactare debes nec abscondere
Sueton
- lasciuiendi permittebat iactare solitus milites suos
- impositum in sublime iactare
- neque in senatu iactare dubitavit et
- offerret numquam iactare dubitavit relictum se
Vergil
- quin etiam uoces iactare per umbram impleui
Justinian I.
- magis perversiones eos iactare non concedimus
- quis vana liberalitate iactare se concedatur
- verbosa quorundam interpretatio iactare extra metas triginta

Übersetzungen zu "iactare"

Lateinische Textstellen zu "iactare"

Alternative Quellen