Übersetzungen zu "vocare"

vocare (Verb): vocare, voco, vocavi, vocatus; rufen; nennen; Infinitiv, Präsens, Aktiv; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Indikativ, Präsens, Passiv; 3. Person Plural, Indikativ, Perfekt, Aktiv; clamare

Lateinische Textstellen zu "vocare"

Ammianus
- dicionem ex integro vocare vi nimia properans
Caesar
- introire vellent vocare coeperunt quorum
Cicero
- ad veterem illam vocare in qua
Livius
- audacia me uiuo vocare ausus es patres
- vocare tribus extemplo populus
- simul ego tribunus vocare tribus in suffragium
Lukrez
- est eventa vocare
- dum ventos aurasque vocare
- clara consuetum voce vocare noenu queunt
- mare neptunum cereremque vocare constituet fruges et
- reddunda in ratione vocare et semina rerum
- merito possis eventa vocare corporis atque loci
Plinius Minor
- senectutis suae nidulum vocare consueverat
- dubito constantiam vocare an imprudentiam debeam
- seu quod aliud vocare malueris licebit
- aut omnino mortem vocare qua tanti
Sallust
- hostem atque parricidam vocare
Seneca Minor
- aliquis nunc me vocare ad pilleum servos
Sueton
- conditorem insulae ktisten vocare consuerat
- alexandrini cybiosacten eum vocare perseveraverunt cognomine
- porrigere ac ministros vocare neque ad
Tacitus
- consulum praeripere aut vocare ex italia
- ipse deerat adrogantia vocare offensas nimius
- provinciarum ad poenam vocare non hercule illi
- nec privatum me vocare sustineo princeps a
- adhibuerat epulis excruciatus vocare percussorem prensare
- quatere vincla vocare ultores deos ut
- ac senatum auxilio vocare
- auctus auxilio pharasmanes vocare ad pugnam et
- principem et pupillum vocare qui iussis
Justinian I.
- eos in ius vocare quam si id
- ratione te poterit vocare ad officium procuratoris
- ratione eos ingratos vocare concedantur
- in litem quisquam vocare voluerit in
- vel ad iudicium vocare vel res hereditarias
- sine ulla deminutione vocare manifestissimus est

Übersetzungen zu "vocare"

Lateinische Textstellen zu "vocare"

Alternative Quellen