Fonteio consulibus diu meditatum scelus non ultra nero distulit, vetustate imperii coalita audacia et flagrantior in dies amore poppaeae, quae sibi matrimonium et discidium octaviae incolumi agrippina haud sperans crebris criminationibus, aliquando per facetias incusare principem et pupillum vocare, qui iussis alienis obnoxius non modo imperii, sed libertatis etiam indigeret.