Übersetzungen zu „mira“

mirus (Adjektiv): mirus, mira, mirum; miri, mirae, miri; wunderbar; erstaunlich; sonderbar; außergewöhnlich; bemerkenswert; verwunderlich; seltsam; Positiv, Ablativ Singular, Femininum; Positiv, Nominativ Singular, Femininum; Positiv, Nominativ Plural, Neutrum; Positiv, Akkusativ Plural, Neutrum; Positiv, Vokativ Plural, Neutrum; Positiv, Vokativ Singular, Femininum; admirabilis, insignis, notabilis
mirare (Verb): mirari, miror, miratus sum, miratus; bewundern; sich wundern; staunen über; erstaunt sein über; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Aktiv; mirari, venerare, admirari, admiror, colere

Lateinische Textstellen zu „mira“

Plinius Minor: lyrica doctissima mira illis dulcedo
Plinius Minor: mira in sermone
Plinius Minor: qui pietate mira mira etiam sagacitate
Plinius Minor: convenitur ad eum mira celebritate
Plinius Minor: tullium mira benignitate poetarum ingenia
Ovid: quid si tibi mira sororis fata meae
Apuleius: mira inquam nec minus
Juvenal: res haut mira tamen citharoedo principe
Plinius Minor: huius mira natura ter
Tacitus: civile ingenium mira comitas et diversa
Apuleius: in publicum effusa mira densitate nos insequitur
Apuleius: eximia formositate praeditam mira custodela munitam domi
Plinius Minor: aestatis mira clementia semper
Ovid: ignobilitate virorum mira tamen vidi
Lukrez: et manuum mira freti virtute pedumque
Plinius Minor: totumque patrem mira similitudine exscripserat
Ammianus: celeritate ita magnitudine mira construxit ob causam
Seneca Minor: mira in quibusdam rebus
Vergil: regi ducibusque ea mira uideri ausoniis
Ovid: mira loquar non
Titus Livius: in castra mira serenitas cum tranquillitate
Sueton: autem ac decernendo mira varietate animi fuit
Livius: in castra mira serenitas cum tranquillitate
Sueton: ne cui haec mira sint litigatori
Plinius Minor: notabilis prorsus et mira eadem in causa
Ovid: interea niveum mira feliciter arte sculpsit
Tacitus: at suetonius mira constantia medios inter
Tacitus: conscendit tribunal vocula mira constantia prensumque
Ovid: populo promittit origine mira
Tacitus: vicenosque attollebantur mira specie ac procul
Plinius Minor: ictu magis quam mira imprimitur
Vergil: ensem auratum mira quem fecerat arte
Apuleius: sed offirmatus mira praesumptione nullis verberibus
Sueton: confecit absens felicitate mira cum ipsa
Ammianus: ignobilibus cuncta paene mira dictu celeritate correxit
Plinius Minor: omnino litoris illius mira natura quacumque
Marcus Tullius Cicero: reperiuntur deorum mira quaedam tota sicilia
Cicero: reperiuntur deorum mira quaedam tota sicilia
Livius: exprimerent cum mira opportunitate volscos et
Titus Livius: exprimerent cum mira opportunitate volscos et
Lukrez: quia multa et mira videbant efficere et
Tacitus: quasi nova et mira viserent sine
Tacitus: haec mira quamquam fidem
Cicero: hominis ingenium mira prudentia
Marcus Tullius Cicero: hominis ingenium mira prudentia
Apuleius: respondit et oppido mira et satis varia
Ammianus: successu victor elatus mira velocitate lamfoctense oppidum
Livius: geryone interempto boves mira specie abegisse memorant
Titus Livius: geryone interempto boves mira specie abegisse memorant
Apuleius: qua mira desperatione truculentae feminae

Übersetzungen zu „mira“

Lateinische Textstellen zu „mira“

Alternative Quellen