Suchen
Übersetzungen
›
Ovid
›
Metamorphosen (I) (5)
Excipit hos volucrisque suae saturnia pennis collocat
Protinus exarsit nec tempora distulit irae horriferamque
Ultimus inmenso restabas, nile, labori; quem simulac
Coniugis ille suae conplexus colla lacertis, finiat
Ut lenita dea est, vultus capit illa
Officioque pedum nymphe contenta duorum erigitur metuitque
Nunc dea linigera colitur celeberrima turba.
Huic epaphus magni genitus de semine tandem
Fuit huic animis aequalis et annis sole
Erubuit phaethon iramque pudore repressit et tulit
Pudet haec opprobria nobis et dici potuisse
At tu, si modo sum caelesti stirpe
Dixit et inplicuit materno bracchia collo perque
Ambiguum clymene precibus phaethontis an ira mota
Nec longus labor est patrios tibi nosse
Unde oritur, domus est terrae contermina nostrae:
Emicat extemplo laetus post talia matris dicta
Seite:
[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
Wortschatz
·
Textstellen
·
Datenschutz
·
Impressum