- In nova fert animus mutatas dicere formas
- Ante mare et terras et quod tegit
- Nullus adhuc mundo praebebat lumina titan, nec
- Hanc deus et melior litem natura diremit.
- Nam caelo terras et terris abscidit undas
- Quae postquam evolvit caecoque exemit acervo, dissociata
- Sic ubi dispositam quisquis fuit ille deorum
- Tum freta diffundi rapidisque tumescere ventis iussit
- Iussit et extendi campos, subsidere valles, fronde
- Quarum quae media est, non est habitabilis
- Inminet his aer, qui, quanto est pondere
- Illic et nebulas, illic consistere nubes iussit
- His quoque non passim mundi fabricator habendum
- Eurus ad auroram nabataeaque regna recessit persidaque
- Haec super inposuit liquidum et gravitate carentem
- Vix ita limitibus dissaepserat omnia certis, cum,
- Sanctius his animal mentisque capacius altae deerat
- Quam satus iapeto, mixtam pluvialibus undis, finxit
- Aurea prima sata est aetas, quae vindice
- Poena metusque aberant, nec verba minantia fixo
- Nondum caesa suis, peregrinum ut viseret orbem,
- Ipsa quoque inmunis rastroque intacta nec ullis
- Ver erat aeternum, placidique tepentibus auris mulcebant
- Postquam saturno tenebrosa in tartara misso sub
- Iuppiter antiqui contraxit tempora veris perque hiemes
- Tum primum siccis aer fervoribus ustus canduit,
- Semina tum primum longis cerealia sulcis obruta
- Tertia post illam successit aenea proles, saevior
- Protinus inrupit venae peioris in aevum omne
- Vela dabant ventis nec adhuc bene noverat
- Nec tantum segetes alimentaque debita dives poscebatur
- Iamque nocens ferrum ferroque nocentius aurum prodierat,
- Vivitur ex rapto: non hospes ab hospite
- Neve foret terris securior arduus aether, adfectasse
- Tum pater omnipotens misso perfregit olympum fulmine
- Obruta mole sua cum corpora dira iacerent,
- Quae pater ut summa vidit saturnius arce,
- Est via sublimis, caelo manifesta sereno; lactea
- Hac iter est superis ad magni tecta
- Plebs habitat diversa locis: hac parte potentes
- Ergo ubi marmoreo superi sedere recessu, celsior
- Talibus inde modis ora indignantia solvit: non
- Nam quamquam ferus hostis erat, tamen illud
- Cuncta prius temptanda, sed inmedicabile curae ense
- Sunt mihi semidei, sunt, rustica numina, nymphae
- An satis, o superi, tutos fore creditis
- Confremuere omnes studiisque ardentibus ausum talia deposcunt:
- Qui postquam voce manuque murmura conpressit, tenuere
- Substitit ut clamor pressus gravitate regentis, iuppiter
- Solvit; quod tamen admissum, quae sit vindicta,
Seite: [1] [2] [3] [4] [5]
