- Cave et fuge et peribis subinde clamant.
- Sic impossibilitate ipsa mutata in lapidem psyche,
- Nec providentiae bonae graves oculos innocentis animae
- Nam supremi iovis regalis ales illa repente
- Diis etiam ipsique iovi formidabiles aquas istas
- Sed cedo istam urnulam, et protinus adrepta
- Sic acceptam cum gaudio plenam urnulam psyche
- Nec tamen nutum deae saevientis vel tunc
- Nam sic eam maiora atque peiora flagitia
- Sed adhuc istud, mea pupula ministrare debebis.
- Sume istam pyxidem, et dedit; protinus usque
- Tunc conferens pyxidem proserpinae: petit de te
- Nam quod habuit, dum filium curat aegrotum,
- Sed haud immaturius redito, quia me necesse
- Tunc psyche vel maxime sensit ultimas fortunas
- Quae suis pedibus ultro ad tartarum manesque
- Nec cunctata divitius pergit ad quampiam turrim
- Sed turris prorumpit in vocem subitam et:
- Quidque iam novissimo periculo laborique isto temere
- Nam si spiritus corpore tuo semel fuerit
- Lacedaemo achaiae nobilis civitas non longe sita
- Inibi spiraculum ditis et per portas hiantes
- Sed non hactenus vacua debebis per illas
- Iamque confecta bona parte mortiferae viae continaberis
- Nec mora, cum ad flumen mortuum venies,
- Ergo et inter mortuos avaritia vivit nec
- Huic squalido seni dabis nauli nomine de
- Nec setius tibi pigrum fluentum transmeanti quidam
- Transito fluvio modicum te progressam textrices orabunt
- Nam haec omnia tibi et multa alia
- Nec putes futile istud polentacium damnum leve;
- Canis namque praegrandis teriugo et satis amplo
- Hunc offrenatum unius offulae praeda facile praeteribis
- Sed tu et humi reside et panem
- Sed inter omnia hoc observandum praecipue tibi
- Sic turris illa prospicua vaticinationis munus explicuit.
- Nec morata psyche pergit taenarum sumptisque rite
- Nec offerentis hospitae sedile delicatum vel cibum
- Statimque secreto repletam conclusamque pyxidem suscipit et
- Et repetita atque adorata candida ista luce,
[1] [2] [3] [4] [5] [6]