Suchen
Übersetzungen
›
Apuleius
›
Metamorphosen (III) (4)
Sed ab incepto temerario melior me sententia
Deiecto itaque et quassanti capite ac demussata
Atque ego rebar, si quod inesset mutis
Sed pro iuppiter hospitalis et fidei secreta
Praeclarus ille vector meus cum asino capita
Et abigor quam procul ab ordeo, quod
Sic adfectus atque in solitudinem relegatus angulo
Dumque de insolentia collegarum meorum mecum cogito
Denique adgnito salutari praesidio pronus spei, quantum
Quod me pessima scilicet sorte conantem servulus
Quin iam ego istum sacrilegum debilem claudumque
Nec mora, cum vi patefactis aedibus globus
Cuncti gladiis et facibus instructi noctem illuminant,
Tunc horreum quoddam satis validis claustris obsaeptum
Quo passim recluso totas opes vehunt raptimque
Tunc opulentiae nimiae nimio ad extremas incitas
Iamque rerum tantarum pondere et montis ardui
Sed mihi sero quidem serio tamen subvenit
Cum denique iam luce clarissima vicum quempiam
Aspernati latrones clamorem absonum meum caedentes hinc
Sed tandem mihi inopinatam salutem iuppiter ille
Nam cum multas villulas et casas amplas
His inhians et spe salutis alacer ac
Tunc igitur a rosis et quidem necessario
Seite:
[1]
[2]
[3]
[4]
Wortschatz
·
Textstellen
·
Datenschutz
·
Impressum