- Iam primum omnibus laciniis se devestit pamphile
- Quis leniter fluctuantibus promicant molles plumulae, crescunt
- Sic edito stridore querulo iam sui periclitabunda
- Et illa quidem magicis suis artibus volens
- Tandem denique reversus ad sensum praesentium adrepta
- Inquit vulpinaris, amasio, meque sponte asceam cruribus
- Sic inermem vix a lupulis conservo thessalis;
- At mihi scelus istud depellant caelites inquam
- Adiuro per dulcem istum capilli tui nodulum,
- Tunc etiam istud meis cogitationibus occurrit, cum
- Quam pulchro enim quamque festivo matronae perfruentur
- Quid quod istas nocturnas aves, cum penetraverint
- Sed, quod sciscitari praene praeterivi, quo dicto
- Bono animo es, quod ad huius rei
- Nam mihi domina singula monstravit, quae possunt
- Nec istud factum putes ulla benivolentia, sed
- Specta denique quam parvis quamque futtilibus tanta
- Haec identidem adseverans summa cum trepidatione inrepit
- Quam ego amplexus ac deosculatus prius utque
- Iamque alternis conatibus libratis brachiis in avem
- Iam facies enormis et os prolixum et
- Nec ullum miserae reformationis video solacium, nisi
- Ac dum salutis inopia cuncta corporis mei
- Quae ubi primum me talem aspexit, percussit
- Sed bene, quod facilior reformationis huius medela
- Nam rosis tantum demorsicatis exibis asinum statimque
- Atque utinam vesperi de more nobis parassem
- Sed primo diluculo remedium festinabitur tibi.
- Sic illa maerebat, ego vero quamquam perfectus
- Diu denique ac multum mecum ipse deliberavi,
- Sed ab incepto temerario melior me sententia
- Deiecto itaque et quassanti capite ac demussata
- Atque ego rebar, si quod inesset mutis
- Sed pro iuppiter hospitalis et fidei secreta
- Praeclarus ille vector meus cum asino capita
- Et abigor quam procul ab ordeo, quod
- Sic adfectus atque in solitudinem relegatus angulo
- Dumque de insolentia collegarum meorum mecum cogito
- Denique adgnito salutari praesidio pronus spei, quantum
- Quod me pessima scilicet sorte conantem servulus
[1] [2] [3] [4] [5]