- Nulla tamen alite verti dignatur, nisi quae
- Nec mora, percusso mendacibus aere pennis abripit
- Te quoque, amyclide, posuisset in aethere phoebus,
- Qua licet, aeternus tamen es, quotiensque repellit
- Te meus ante omnes genitor dilexit, et
- Iamque fere medius titan venientis et actae
- Quem prius aerias libratum phoebus in auras
- Protinus inprudens actusque cupidine lusus tollere taenarides
- Expalluit aeque quam puer ipse deus conlapsosque
- Nil prosunt artes: erat inmedicabile vulnus.
- Ut, siquis violas rigidumve papaver in horto
- Laberis, oebalide, prima fraudate iuventa, phoebus ait
- Tu dolor es facinusque meum: mea dextera
- Ego sum tibi funeris auctor.
- Quae mea culpa tamen, nisi si lusisse
- Atque utinam tecumque mori vitamque liceret reddere.
- Quod quoniam fatali lege tenemur, semper eris
- Te lyra pulsa manu, te carmina nostra
- Tempus et illud erit, quo se fortissimus
- Talia dum vero memorantur apollinis ore, ecce
- Non satis hoc phoebo est is enim
- Nec genuisse pudet sparten hyacinthon: honorque durat
- At si forte roges fecundam amathunta metallis,
- Ante fores horum stabat iovis hospitis ara;
- Sacris offensa nefandis ipsa suas urbes ophiusiaque
- Sed quid loca grata, quid urbes peccavere
- Quod dixit crimen in illis.
- Exilio poenam potius gens inpia pendat vel
- Idque quid esse potest, nisi versae poena
- Dum dubitat, quo mutet eos, ad cornua
- Sunt tamen obscenae venerem propoetides ausae esse
- Quas quia pygmalion aevum per crimen agentis
- Interea niveum mira feliciter arte sculpsit ebur
- Virginis est verae facies, quam vivere credas,
- Miratur et haurit pectore pygmalion simulati corporis
- Saepe manus operi temptantes admovet, an sit
- Oscula dat reddique putat loquiturque tenetque et
- Conlocat hanc stratis concha sidonide tinctis adpellatque
- Festa dies veneris tota celeberrima cypro venerat,
- Sensit, ut ipsa suis aderat venus aurea
[1] [2] [3] [4] [5] [6]