- Inde per inmensum croceo velatus amictu aethera
- Adfuit ille quidem, sed nec sollemnia verba
- Fax quoque, quam tenuit, lacrimoso stridula fumo
- Exitus auspicio gravior: nam nupta per herbas
- Quam satis ad superas postquam rhodopeius auras
- Posse pati volui nec me temptasse negabo:
- Supera deus hic bene notus in ora
- Per ego haec loca plena timoris, per
- Omnia debemur vobis, paulumque morati serius aut
- Tendimus huc omnes, haec est domus ultima,
- Haec quoque, cum iustos matura peregerit annos,
- Talia dicentem nervosque ad verba moventem exsangues
- Tunc primum lacrimis victarum carmine fama est
- Hanc simul et legem rhodopeius accipit heros,
- Carpitur adclivis per muta silentia trames, arduus,
- Iamque iterum moriens non est de coniuge
- Supremumque vale, quod iam vix auribus ille
- Non aliter stupuit gemina nece coniugis orpheus,
- Orantem frustraque iterum transire volentem portitor arcuerat:
- Esse deos erebi crudeles questus, in altam
- Tertius aequoreis inclusum piscibus annum finierat titan,
- Ille etiam thracum populis fuit auctor amorem
- Collis erat collemque super planissima campi area,
- Vos quoque, flexipedes hederae, venistis et una
- Adfuit huic turbae metas imitata cupressus, nunc
- Namque sacer nymphis carthaea tenentibus arva ingens
- Cornua fulgebant auro, demissaque in armos pendebant
- Bulla super frontem parvis argentea loris vincta
- Sed tamen ante alios, ceae pulcherrime gentis,
- Aestus erat mediusque dies, solisque vapore concava
- Hunc puer inprudens iaculo cyparissus acuto fixit
- Quae non solacia phoebus dixit et, ut
- Gemit ille tamen munusque supremum hoc petit
- Iamque per inmensos egesto sanguine fletus in
- Ingemuit tristisque deus lugebere nobis lugebisque alios
- Tale nemus vates attraxerat inque ferarum concilio,
- Ut satis inpulsas temptavit pollice chordas et
- Iovis est mihi saepe potestas dicta prius:
- Nunc opus est leviore lyra, puerosque canamus
- Rex superum phrygii quondam ganymedis amore arsit,
- Nulla tamen alite verti dignatur, nisi quae
- Nec mora, percusso mendacibus aere pennis abripit
- Te quoque, amyclide, posuisset in aethere phoebus,
- Qua licet, aeternus tamen es, quotiensque repellit
- Te meus ante omnes genitor dilexit, et
- Iamque fere medius titan venientis et actae
- Quem prius aerias libratum phoebus in auras
- Protinus inprudens actusque cupidine lusus tollere taenarides
- Expalluit aeque quam puer ipse deus conlapsosque
- Nil prosunt artes: erat inmedicabile vulnus.
Seite: [1] [2] [3] [4] [5]
