- Quid sit enim corpus sentire quis adferet
- At dimissa anima corpus caret undique sensu.
- Perdit enim quod non proprium fuit eius
- Dicere porro oculos nullam rem cernere posse,
- Quod foribus non fit; neque enim, qua
- Praeterea si pro foribus sunt lumina nostra,
- Illud in his rebus nequaquam sumere possis,
- Nam cum multo sunt animae elementa minora
- Nam neque pulveris inter dum sentimus adhaesum
- Usque adeo prius est in nobis multa
- Et magis est animus vitai claustra co
- Nam sine mente animoque nequit residere per
- At manet in vita cui mens animusque
- At si tantula pars oculi media illa
- Hoc anima atque animus vincti sunt foedere
- Nunc age, nativos animantibus et mortalis esse
- Tu fac utrumque uno subiungas nomine eorum
- Principio quoniam tenuem constare minutis corporibus docui
- Nam longe mobilitate praestat et a tenui
- Quod genus in somnis sopiti ubi cernimus
- Nam procul haec dubio nobis simulacra geruntur
- Quippe etenim corpus, quod vas quasi constitit
- Praeterea gigni pariter cum corpore et una
- Nam vel ut infirmo pueri teneroque vagantur
- Inde ubi robustis adolevit viribus aetas, consilium
- Post ubi iam validis quassatum est viribus
- Ergo dissolui quoque convenit omnem animai naturam,
- Huc accedit uti videamus, corpus ut ipsum
- Quin etiam morbis in corporis avius errat
- Quare animum quoque dissolui fateare necessest, quandoquidem
- Et quoniam mentem sanari corpus ut aegrum
- At quae cumque queunt conturbari inque pediri,
- Quin etiam subito vi morbi saepe coactus
- Exprimitur porro gemitus, quia membra dolore adficiuntur
- Desipientia fit, quia vis animi atque animai
- Inde ubi iam morbi reflexit causa, reditque
- Haec igitur tantis ubi morbis corpore in
- Et quoniam mentem sanari corpus ut aegrum
- Addere enim partis aut ordine traiecere aecumst
- At neque transferri sibi partis nec tribui
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7]
