- Atque ego scio, quirites, qui, postquam consules
- Comparate nunc, quirites, cum illorum superbia me
- Quae illi audire aut legere solent, eorum
- Nunc vos existimate, facta an dicta pluris
- Contemnunt novitatem meam, ego illorum ignaviam; mihi
- Quamquam ego naturam unam et communem omnium
- Ac si iam ex patribus albini aut
- Quod si iure me despiciunt, faciant item
- Inuident honori meo: ergo invideant labori, innocentiae,
- Verum homines corrupti superbia ita aetatem agunt,
- Ne illi falsi sunt, qui diuersissimas res
- Atque etiam, cum apud vos aut in
- Nam quanto vita illorum praeclarior, tanto horum
- Et profecto ita se res habet: maiorum
- Huiusce rei ego inopiam fateor, quirites, verum,
- Nunc videte, quam iniqui sint.
- Quod ex aliena virtute sibi arrogant, id
- Equidem ego non ignoro, si iam mihi
- Sed in maximo vestro beneficio cum omnibus
- Nam me quidem ex animi mei sententia
- Sed quoniam vestra consilia accusantur, qui mihi
- Non possum fidei causa imagines neque triumphos
- Hae sunt meae imagines, haec nobilitas, non
- Non sunt composita verba mea: parui id
- Ipsa se virtus satis ostendit; illis artificio
- Neque litteras graecas didici: parum placebat eas
- At illa multo optima rei publicae doctus
- His ego praeceptis milites hortabor, neque illos
- Hoc est utile, hoc civile imperium.
- Namque cum tute per mollitiem agas, exercitum
- Haec atque alia talia maiores vestri faciendo
- Quis nobilitas freta, ipsa dissimilis moribus, nos
- Ceterum homines superbissimi procul errant.
- Maiores eorum omnia quae licebat illis reliquere:
- Sordidum me et incultis moribus aiunt, quia
- Quae mihi libet confiteri, quirites.
- Nam ex parente meo et ex aliis
- Quin ergo, quod iuuat, quod carum aestimant,
- Nam ubi se flagitiis dedecorauere turpissimi viri,
- Ita iniustissime luxuria et ignavia, pessimae artes,
[1] … [16] [17] [18] [19] [20] … [25]
