- Quamquam poetis furere concessum est.
- Et tamen non de meo sed de
- Unum precor, ut posteri quoque aut errent
- Incredibile est quanto desiderio tui tenear.
- In causa amor primum, deinde quod non
- Inde est quod magnam noctium partem in
- Unum tempus his tormentis caret, quo in
- Aestima tu, quae vita mea sit, cui
- Rara et notabilis res vareno contigit, sit
- Bithyni accusationem eius ut temere incohatam omisisse
- Adest provinciae legatus, attulit decretum concilii ad
- Perstat tamen idem ille magnus; quin etiam
- Per hunc a consulibus postulabat, ut varenus
- Assistebam vareno iam tantum ut amicus et
- Nihil enim tam contrarium quam si advocatus
- Cum tamen finita postulatione nigrini consules ad
- Contra nigrinus: ad quem missi sunt.
- Ego: ad me quoque: habeo decretum provinciae.
- Rursus ille: potest tibi liquere.
- Ad hoc ego: si tibi ex diverso
- Tum legatus polyaenus causas abolitae accusationis exposuit,
- Ipse raro et breviter interlocutus multum me
- Accepi enim non minus interdum oratorium esse
- Atque adeo repeto me quibusdam capitis reis
- Mater amisso filio quid enim prohibet, quamquam
- Libertos eius eosdemque coheredes suos falsi et
- Defenderam reos ingenti quidem coetu; erat enim
- Finem cognitioni quaestio imposuit, quae secundum reos
- Postea mater adiit principem, affirmavit se novas
- Praeceptum est suburano, ut vacaret finitam causam
- Aderat matri iulius africanus, nepos illius oratoris,
- Huius nepos, iuvenis ingeniosus sed non parum
- Tum ego, cum omnes me ut diu
- Non facile me repeto tantum assensum agendo
- Similiter nunc et probatum et exceptum est,
- Consules, ut polyaenus postulabat, omnia integra principi
- Nam dies ille nobis pro vareno aut
- Et proxime prisco nostro et rursus, quia
- Libentissime quidem: est enim mihi periucundum, quod
- Nam ille quoque praecipuam se voluptatem ex
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [10]
