Übersetzungen zu „suspectum“

suspectus (Adjektiv): suspectus, suspecta, suspectum; suspecti, suspectae, suspecti || suspectus, m.; verdächtig; suspekt; zweifelhaft; fragwürdig; Verdacht; Argwohn; Misstrauen; Positiv, Akkusativ Singular, Maskulinum; Positiv, Akkusativ Singular, Neutrum; Positiv, Nominativ Singular, Neutrum; Positiv, Vokativ Singular, Neutrum; Akkusativ Singular, Maskulinum
suspicere (Verb): suspicere, suspicio, suspexi, suspectus; aufblicken; verehren; bewundern; argwöhnen; verdächtigen; vermuten; Akkusativ Singular, Maskulinum, PPP; Nominativ Singular, Neutrum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum, PPP; Vokativ Singular, Neutrum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum; Supinum

Lateinische Textstellen zu „suspectum“

Marcus Tullius Cicero: infame suspectum
Cicero: infame suspectum
Titus Livius: suspectum tamen gentium
Livius: suspectum tamen gentium
Justinian I.: et una pars suspectum eum sibi esse
Tacitus: suspectum semper invisumque dominanus
Tacitus: suspectum id othonianis fuit
Tacitus: mox suspectum in eadem poppaea
Justinian I.: suspectum enim eum putamus
Seneca Minor: locum insidiosa voluptate suspectum sed omnes
Justinian I.: patris tutorem datum suspectum postulare potes
Titus Livius: in unius caesonis suspectum incidunt ingenium
Livius: in unius caesonis suspectum incidunt ingenium
Sueton: vitae iam pridem suspectum habebat horam
Titus Livius: quod iam ante suspectum fuerat motum
Livius: suspectum antiochum effecerat
Livius: quod iam ante suspectum fuerat motum
Titus Livius: suspectum antiochum effecerat
Sueton: tradere ausos suspectum eum augusto revocatumque
Livius: non apertum suspectum tamen bellum erat
Livius: turbari nouis consiliis suspectum erat eo
Titus Livius: turbari novis consiliis suspectum erat eo
Livius: uenit quem suspectum romanis et receptus
Plinius Minor: locus ille quem suspectum habes sustinere opus
Sueton: cedenti persancte iurasset suspectum se frustra periturumque
Ovid: non dare suspectum est pudor
Titus Livius: uenit quem suspectum romanis et receptus
Titus Livius: infestum tamen suspectum donec in
Livius: infestum tamen suspectum donec in
Titus Livius: non apertum suspectum tamen bellum erat
Justinian I.: posse eum quasi suspectum removeri idem
Justinian I.: administrare existimas suspectum facere potes
Justinian I.: quem ut suspectum tutorem vel curatorem
Titus Livius: quibus nihil hostile suspectum esset omnibus
Livius: quibus nihil hostile suspectum esset omnibus
Justinian I.: si non suspectum contutorem tuum postulare
Livius: uni certamen tribunorum suspectum ante rem male
Ammianus: exiguum antehac et suspectum muris turribusque circumdedit
Titus Livius: defectionem et suspectum latium lanuvini etiam
Livius: defectionem et suspectum latium lanuuini etiam
Sueton: cum et gaium suspectum haberet et tiberium
Livius: postremo cum suspectum se esse cerneret
Livius: ut uos supra suspectum me ciuem habitetis
Titus Livius: postremo cum suspectum se esse cerneret
Titus Livius: ut vos supra suspectum me civem habitetis
Livius: inuisum quidem et suspectum romanis eumenen falsis
Titus Livius: uni certamen tribunorum suspectum ante rem male
Cicero: meis civibus iniuria suspectum tam graviter atque
Marcus Tullius Cicero: meis civibus iniuria suspectum tam graviter atque
Titus Livius: inuisum quidem et suspectum romanis eumenen falsis

Übersetzungen zu „suspectum“

Lateinische Textstellen zu „suspectum“

Alternative Quellen