- Lucagus ut pronus pendens in uerbera telo
- Quem pius aeneas dictis adfatur amaris: lucage,
- Haec ita fatus arripuit biiugos; frater tendebat
- Pluribus oranti aeneas: haud talia dudum dicta
- Morere et fratrem ne desere frater.
- Tum latebras animae pectus mucrone recludit.
- Talia per campos edebat funera ductor dardanius
- Tandem erumpunt et castra relinquunt ascanius puer
- Iunonem interea compellat iuppiter ultro: o germana
- Cui iuno summissa: quid, o pulcherrime coniunx,
- Si mihi, quae quondam fuerat quamque esse
- Nunc pereat teucrisque pio det sanguine poenas.
- Ille tamen nostra deducit origine nomen pilumnusque
- Cui rex aetherii breuiter sic fatur olympi:
- Sin altior istis sub precibus uenia ulla
- Et iuno adlacrimans: quid si, quae uoce
- Nunc manet insontem grauis exitus, aut ego
- Quod ut o potius formidine falsa ludar,
- Haec ubi dicta dedit, caelo se protinus
- Tum dea nube caua tenuem sine uiribus
- At primas laeta ante acies exsultat imago
- Instat cui turnus stridentemque eminus hastam conicit;
- Tum uero aenean auersum ut cedere turnus
- Thalamos ne desere pactos; hac dabitur dextra
- Talia uociferans sequitur strictumque coruscat mucronem, nec
- Forte ratis celsi coniuncta crepidine saxi expositis
- Huc sese trepida aeneae fugientis imago conicit
- Uix proram attigerat, rumpit saturnia funem auulsamque
- Tum leuis haud ultra latebras iam quaerit
- Respicit ignarus rerum ingratusque salutis et duplicis
- Quae me fuga quemue reducit.
- Laurentisne iterum muros aut castra uidebo.
- Quid manus illa uirum, qui me meaque
- Quosque nefas omnis infanda in morte reliqui
- Aut quae iam satis ima dehiscat terra
- Uos o potius miserescite, uenti; in rupes,
- Haec memorans animo nunc huc, nunc fluctuat
- Ter conatus utramque uiam, ter maxima iuno
- Labitur alta secans fluctuque aestuque secundo et
- At iouis interea monitis mezentius ardens succedit
- Concurrunt tyrrhenae acies atque omnibus uni, uni
- Ille uelut rupes uastum quae prodit in
- Nec non euanthen phrygium paridisque mimanta aequalem
- Ac uelut ille canum morsu de montibus
- Venerat antiquis corythi de finibus acron, graius
- Hunc ubi miscentem longe media agmina uidit,
- Sternitur infelix acron et calcibus atram tundit
- Atque idem fugientem haud est dignatus oroden
- Tum super abiectum posito pede nixus et
- Conclamant socii laetum paeana secuti; ille autem
Seite: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7]
