- Flaminium in agro arretino, dum vicinitatem antea
- Haec ubi romae comperta sunt, senatus catilinam
- Praeterea decernit, uti consules dilectum habeant, antonius
- Ea tempestate mihi imperium populi romani multo
- Cui cum ad occasum ab ortu solis
- Namque duobus senati decretis ex tanta multitudine
- Neque solum illis aliena mens erat, qui
- Id adeo more suo videbatur facere.
- Nam semper in civitate, quibus opes nullae
- Sed urbana plebes, ea vero praeceps erat
- Primum omnium, qui ubique probro atque petulantia
- Deinde multi memores sullanae victoriae, quod ex
- Praeterea iuventus, quae in agris manuum mercede
- Eos atque alios omnis malum publicum alebat.
- Quo minus mirandum est homines egentis, malis
- Praeterea, quorum victoria sullae parentes proscripti, bona
- Ad hoc, quicumque aliarum atque senatus partium
- Id adeo malum multos post annos in
- Crasso consulibus tribunicia potestas restituta est, homines
- Contra eos summa ope nitebatur pleraque nobilitas
- Namque, uti paucis verum absolvam, post illa
- Neque illis modestia neque modus contentionis erat:
- Pompeius ad bellum maritumum atque mithridaticum missus
- Ei magistratus provincias aliaque omnia tenere; ipsi
- Sed ubi primum dubiis rebus novandi spes
- Quod si primo proelio catilina superior aut
- Fuere tamen extra coniurationem complures, qui ad
- In iis erat fulvius, senatoris filius, quem
- Isdem temporibus romae lentulus, sicuti catilina praeceperat,
- Umbreno cuidam negotium dat, uti legatos allobrogum
- Umbrenus, quod in gallia negotiatus erat, plerisque
- Itaque sine mora, ubi primum legatos in
- Postquam illos videt queri de avaritia magistratuum,
- Haec ubi dixit, allobroges in maxumam spem
- Ille eos in domum d.
- Bruti perducit, quod foro propinqua erat neque
- Praeterea gabinium arcessit, quo maior auctoritas sermoni
- Eo praesente coniurationem aperit, nominat socios, praeterea
- Deinde eos pollicitos operam suam domum dimittit.
- Sed allobroges diu in incerto habuere, quidnam
[1] … [5] [6] [7] [8] [9] … [14]
