- Nam studia, quibus plurimum praestat, ad voluptatem
- Gravis est ei vel minima iactura; quam
- Exime hunc illi, exime hunc mihi scrupulum:
- Neque enim possum tristem videre, cuius hilaritas
- In summa nosti facetias hominis; quas velim
- Quam vim habeat offensus, crede ei quam
- Non feret magnum et liberum ingenium cum
- Verum, ut ferat ille, ego meum damnum
- Quamquam quid denuntiationibus et quasi minis ago.
- Quin potius, ut coeperam, rogo oro des
- Dabis autem, si hoc perinde curae est
- Commendas mihi iulium nasonem candidatum.
- Eundem enim commendassem tibi, si te romae
- Habet hoc sollicitudo, quod omnia necessaria putat.
- Tu tamen censeo alios roges; ego precum
- Cum venissem in socrus meae villam alsiensem,
- Hunc enim colere secessum atque etiam senectutis
- Quocumque me contulissem, illum animus illum oculi
- Libuit etiam monimentum eius videre, et vidisse
- Est enim adhuc imperfectum, nec difficultas operis
- Subit indignatio cum miseratione, post decimum mortis
- At ille mandaverat caveratque, ut divinum illud
- Tam rara in amicitiis fides, tam parata
- Nam cui non est verendum, quod videmus
- Cuius iniuriam ut indigniorem, sic etiam notiorem
- Adhibitus in consilium a praefecto urbis audivi
- Mira utrique probitas, constantia salva, decorus habitus,
- O diem repetam enim laetum notandumque mihi
- Quid enim aut publice laetius quam clarissimos
- Quod gaudium ut perpetuo capiam deos oro;
- Plinius fabato prosocero suo s.
- Tu vero non debes suspensa manu commendare
- Nam et te decet multis prodesse et
- Itaque bittio prisco quantum plurimum potuero praestabo,
- Epistularum, quas mihi ut ais aperto pectore
- Ex illis enim vel praecipue sentio, quanto
- Nec dissimulo hoc mihi iucundiores eas fuisse,
- Proinde etiam atque etiam rogo, ut mihi
- Umquamne vidisti quemquam tam laboriosum et exercitum
- Cui quod summa contentione impetraverat defendendum et
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [10]
