Übersetzungen zu "finire"

finire (Verb): finire, finio, finivi, finitus; beenden; begrenzen; abgrenzen; beendigen; festsetzen; Infinitiv, Präsens, Aktiv; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; finio, absolvo, statuere, sancire, metari

Lateinische Textstellen zu "finire"

Apuleius
- tui calce unica finire poteris
Caesar
- eo die potuisse finire
- romani imperium rhenum finire si se
Cicero
- paeane posteriore finire est autem
Horaz
- abdidit oppidis finire quaerentem labores pierio
- sic tu sapiens finire memento tristitiam uitaeque
Livius
- occasune urbis uoltis finire imperium
- remittere uere ac finire odium
- rei publicae opera finire se militiam ignominiosam
- aetolos quoque finire tandem aduersus se
- ubi censeatur finire sed censu
- iuste bella et finire
- denuntiare etiam interdum finire in quo
- quas disceptando controuersias finire nequierant aut noluerant
- utrisque meritus finire nutu disceptationem potuisset
- et postquam senatus finire imperium consulibus cupiens
- uoluerit ita finire senatus consulto ne
Lukrez
- oculos res rem finire videtur aer
Ovid
- nec finire licet tantos mihi
- virtus iunonem veteres finire coegerat iras
- boum diramque famem finire sed omne
- movetur has finire potest illas
Plinius Minor
- qui audiunt finire quam iudicare
- tempusque negotio finire cuius modum ignores
Seneca Minor
- cum ratio suadet finire se non
- socrates potuit abstinentia finire vitam et inedia
Vergil
- possem tantos finire dolores nunc certe
- si bellum finire manu si
Justinian I.
- suum arbitrium et finire testamentum
- inchoatam causam iurgiumque finire quippe cum

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen: