Übersetzungen zu „digna“

dignus (Adjektiv): dignus, -a, -um; dignior, -or, -us; dignissimus, -a, -um; angemessen; würdig; wert; Positiv, Nominativ Singular, Femininum; Positiv, Nominativ Plural, Neutrum; Positiv, Ablativ Singular, Femininum; Positiv, Vokativ Singular, Femininum; Positiv, Akkusativ Plural, Neutrum; Positiv, Vokativ Plural, Neutrum; aptus, condignus, frugi
dignum (Substantiv): dignum, digni N N; würdig; Akkusativ Plural, Neutrum; Nominativ Plural, Neutrum; Vokativ Plural, Neutrum
dignare (Verb): dignare, digno, dignavi, dignatus; würdigen; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Aktiv

Lateinische Textstellen zu „digna“

Cicero: sola haec disciplina digna studiosis ingenuarum artium
Marcus Tullius Cicero: sola haec disciplina digna studiosis ingenuarum artium
Marcus Tullius Cicero: mihi in dicendo digna re digna
Cicero: mihi in dicendo digna re digna
Plinius Minor: haec nequaquam historia digna non scripturus leges
Marcus Tullius Cicero: honesta digna imperio digna
Cicero: honesta digna imperio digna
Cicero: depravatio non digna nobis quartum
Marcus Tullius Cicero: depravatio non digna nobis quartum
Juvenal: uicit digna uiro sententia
Ovid: certe dea carmine digna est
Plinius Minor: scaena et pulpito digna
Cicero: regalis sane et digna aeacidarum genere sententia
Juvenal: tantis gregibus tibi digna uidetur
Juvenal: non credam venusina digna lucerna
Ovid: merui et sum digna perire
Marcus Tullius Cicero: regalis sane et digna aeacidarum genere sententia
Ovid: dicere possim carmina digna dea
Juvenal: monstratur femina uoto digna tuo
Plinius Minor: est enim res digna et magnitudine tua
Justinian I.: digna vox maiestate regnantis
Vergil: effatur sponde digna tuis ingentibus omnia
Ovid: non illo digna parente
Ovid: quoniam scitaris digna relatu accipe
Livius: intermisso deinde more digna etiam per se
Titus Livius: certamina haud satis digna dictu serebant
Titus Livius: intermisso deinde more digna etiam per se
Livius: certamina haud satis digna dictu serebant
Justinian I.: quae tali commotione digna sunt ad
Plinius Minor: enim mihi res digna consultatione maxime
Justinian I.: quae tali commotione digna sunt ad
Juvenal: facies et quali digna tabella cum
Seneca Minor: quia homine libero digna sunt
Ovid: vobis quoque digna pudore obicit
Justinian I.: falsis rescriptionibus utuntur digna poena coerceantur
Plinius Minor: id est digna saeculo tuo contingant
Ammianus: vel venia certe digna peccasset
Tacitus: forma principe viro digna notis in
Titus Livius: nisi gloria digna sunt fateor
Livius: grauitate temporum illorum digna
Titus Livius: grauitate temporum illorum digna
Livius: nisi gloria digna sunt fateor
Horaz: cuique tortum digna sequi potius quam
Vergil: aut quae digna satis fortuna reuisit
Ovid: te vere coniuge digna est quae
Ovid: femina coniuge iusto digna quid optetis
Plinius Minor: digna res est quam
Tacitus: opes contendere ac digna tanto matrimonio ostentare
Livius: nostrae uobiscum amicitia digna sunt referam
Titus Livius: nostrae uobiscum amicitia digna sunt referam

Übersetzungen zu „digna“

Lateinische Textstellen zu „digna“

Alternative Quellen