- Nam, fateor, merui et sum digna perire.
- Sed tamen ex illis aliquis, quos impia
- Cur, qui vicisti crimine nostro, insequeris crimen.
- Scelus hoc patriaeque patrique est, officium tibi
- Te vere coniuge digna est, quae torvum
- Ecquid ad aures perveniunt mea dicta tuas,
- Iam iam pasiphaen non est mirabile taurum
- Divulsaque remis unda sonat, mecumque simul mea
- Nil agis, o frustra meritorum oblite meorum:
- Vix dixerat, insilit undis consequiturque rates faciente
- Quam pater ut vidit nam iam pendebat
- Pluma subit palmis: in avem mutata vocatur
- Vota iovi minos taurorum corpora centum solvit,
- Creverat obprobrium generis, foedumque patebat matris adulterium
- Daedalus ingenio fabrae celeberrimus artis ponit opus
- Non secus ac liquidus phrygiis maeandros in
- Quo postquam geminam tauri iuvenisque figuram clausit,
- Daedalus interea creten longumque perosus exilium tactusque
- Terras licet inquit et undas obstruat: et
- Dixit et ignotas animum dimittit in artes
- Nam ponit in ordine pennas a minima
- Puer icarus una stabat et, ignarus sua
- Postquam manus ultima coepto inposita est, geminas
- Nec te spectare booten aut helicen iubeo
- Pariter praecepta volandi tradit et ignotas umeris
- Inter opus monitusque genae maduere seniles, et
- Hos aliquis tremula dum captat harundine pisces,
- Et iam iunonia laeva parte samos fuerant
- Rapidi vicinia solis mollit odoratas, pennarum vincula,
- At pater infelix, nec iam pater, icare,
- Icare dicebat: pennas aspexit in undis devovitque
- Hunc miseri tumulo ponentem corpora nati garrula
- Namque huic tradiderat, fatorum ignara, docendam progeniem
- Daedalus invidit sacraque ex arce minervae praecipitem
- Non tamen haec alte volucris sua corpora
- Iamque fatigatum tellus aetnaea tenebat daedalon, et
- Oenea namque ferunt pleni successibus anni primitias
- At non inpune feremus, quaeque inhonoratae, non
- Is modo crescentes segetes proculcat in herba,
- Sternuntur gravidi longo cum palmite fetus bacaque
- Saevit et in pecudes: non has pastorve
- Diffugiunt populi nec se nisi moenibus urbis
- Nec telamon aberat magnique creator achillis cumque
- Hanc pariter vidit, pariter calydonius heros optavit
- Nec plura sinit tempusque pudorque dicere: maius
- Silva frequens trabibus, quam nulla ceciderat aetas,
- Concava vallis erat, quo se demittere rivi
- Sternitur incursu nemus, et propulsa fragorem silva
- Ille ruit spargitque canes, ut quisque furenti
- Cuspis echionio primum contorta lacerto vana fuit
Seite: [1] [2] [3] [4] [5]
