- Indignata dea est summoque in vertice cynthi
- Nec dolor hic solus; diro convicia facto
- Adiectura preces erat his latona relatis: desine.
- Phoebus ait, poenae mora longa querella est.
- Dixit idem phoebe, celerique per aera lapsu
- Planus erat lateque patens prope moenia campus,
- Pars ibi de septem genitis amphione fortes
- E quibus ismenus, qui matri sarcina quondam
- Conclamat medioque in pectore fixa tela gerit
- Proximus audito sonitu per inane pharetrae frena
- Phaedimus infelix et aviti nominis heres tantalus,
- Ingemuere simul, simul incurvata dolore membra solo
- Adspicit alphenor laniataque pectora plangens advolat, ut
- Quod simul eductum est, pars et pulmonis
- At non intonsum simplex damasicthona vulnus adficit:
- Dumque manu temptat trahere exitiabile telum, altera
- Expulit hanc sanguis seque eiaculatus in altum
- Ultimus ilioneus non profectura precando bracchia sustulerat
- Motus erat, cum iam revocabile telum non
- Fama mali populique dolor lacrimaeque suorum tam
- Quantum haec niobe niobe distabat ab illa,
- Corporibus gelidis incumbit et ordine nullo oscula
- Per funera septem efferor: exsulta victrixque inimica
- Miserae mihi plura supersunt, quam tibi felici;
- Dixerat, et sonuit contento nervus ab arcu;
- Stabant cum vestibus atris ante toros fratrum
- Oraque compressit, nisi postquam spiritus ibat haec
- Sexque datis leto diversaque vulnera passis ultima
- De multis minimam posco clamavit et unam.
- Dumque rogat, pro qua rogat, occidit: orba
- Ipsa quoque interius cum duro lingua palato
- Flet tamen et validi circumdata turbine venti
- Tum vero cuncti manifestam numinis iram femina
- E quibus unus ait: lyciae quoque fertilis
- Res obscura quidem est ignobilitate virorum, mira
- Nam me iam grandior aevo inpatiensque viae
- Restitit et pavido faveas mihi.
- Murmure dixit dux meus, et simili faveas.
- Naiadum faunine foret tamen ara rogabam indigenaene,
- Hinc quoque iunonem fugisse puerpera fertur inque
- Iamque chimaeriferae, cum sol gravis ureret arva,
- Forte lacum mediocris aquae prospexit in imis
- Rustica turba vetat; dea sic adfata vetantis:
- Nec solem proprium natura nec aera fecit
- Non ego nostros abluere hic artus lassataque
- Caret os umore loquentis, et fauces arent,
- Haustus aquae mihi nectar erit, vitamque fatebor
- Hi quoque vos moveant, qui nostro bracchia
- Quem non blanda deae potuissent verba movere.
- Hi tamen orantem perstant prohibere minasque, ni
Seite: [1] [2] [3] [4]
