- Quaeve hunc tam barbara morem permittit patria.
- Hospitio prohibemur harenae; bella cient, primaque vetant
- Si genus humanum et mortalia temnitis arma
- Rex erat aeneas nobis, quo iustior alter,
- Quem si fata virum servant, si vescitur
- Sunt et siculis regionibus urbes armaque, troianoque
- Quassatam ventis liceat subducere classem, et silvis
- Talibus ilioneus; cuncti simul ore fremebant dardanidae.
- Tum breviter dido, voltum demissa, profatur: solvite
- Res dura et regni novitas me talia
- Quis genus aeneadum, quis troiae nesciat urbem,
- Non obtusa adeo gestamus pectora poeni, nec
- Seu vos hesperiam magnam saturniaque arva, sive
- Voltis et his mecum pariter considere regnis;
- Atque utinam rex ipse noto compulsus eodem
- Equidem per litora certos dimittam et libyae
- His animum arrecti dictis et fortis achates
- Prior aenean compellat achates: nate dea, quae
- Omnia tuta vides, classem sociosque receptos.
- Unus abest, medio in fluctu quem vidimus
- Vix ea fatus erat, cum circumfusa repente
- Restitit aeneas claraque in luce refulsit, os
- Tum sic reginam adloquitur, cunctisque repente improvisus
- O sola infandos troiae miserata labores, quae
- Di tibi, si qua pios respectant numina,
- Quae te tam laeta tulerunt saecula.
- Qui tanti talem genuere parentes.
- In freta dum fluvii current, dum montibus
- Sic fatus, amicum ilionea petit dextra, laevaque
- Obstipuit primo aspectu sidonia dido, casu deinde
- Quae vis immanibus applicat oris.
- Tune ille aeneas, quem dardanio anchisae alma
- Atque equidem teucrum memini sidona venire finibus
- Tempore iam ex illo casus mihi cognitus
- Ipse hostis teucros insigni laude ferebat, seque
- Quare agite, o tectis, iuvenes, succedite nostris.
- Me quoque per multos similis fortuna labores
- Non ignara mali, miseris succurrere disco.
- Sic memorat; simul aenean in regia ducit
- Nec minus interea sociis ad litora mittit
[1] [2] [3] [4] [5] [6]