- Quae potest esse felicitas propior.
- Redige te ad parva ex quibus cadere
- Invideas licet, etiam nunc libenter pro me
- Magnificentior, mihi crede, sermo tuus in grabatto
- Ego certe aliter audio quae dicit demetrius
- Non licet divitias in sinu positas contemnere.
- Et ille ingentis animi est qui illas
- Multum est non corrumpi divitiarum contubernio; magnus
- Nescio inquis quomodo paupertatem iste laturus sit,
- Nec ego, epicure, an gulus si iste
- Alioquin leve argumentum est bonae voluntatis grabattus
- Ceterum magnae indolis est ad ista non
- Et sunt, lucili, facilia; cum vero multum
- Necessarium ergo iudico id quod tibi scripsi
- Potius excitandus e somno et vellicandus est
- Nemo nascitur dives; quisquis exit in lucem
- Xxi seneca lucilio suo salutem.
- Cum istis tibi esse negotium iudicas de
- Maximum negotium tecum habes, tu tibi molestus
- Quid velis nescis, melius probas honesta quam
- Quid sit autem quod te impediat, quia
- Erras, lucili: ex hac vita ad illam
- Quod interest inter splendorem et lucem, cum
- Studia te tua clarum et nobilem efficient.
- Cum idomeneo scriberet et illum a vita
- Quis idomenea nosset nisi epicurus illum litteris
- Omnes illos megistanas et satrapas et regem
- Nomen attici perire ciceronis epistulae non sinunt.
- Nihil illi profuisset gener agrippa et tiberius
- Profunda super nos altitudo temporis veniet, pauca
- Quod epicurus amico suo potuit promittere, hoc
- Vergilius noster duobus memoriam aeternam promisit et
- Si quid mea carmina possunt, nulla dies
- Quoscumque in medium fortuna protulit, quicumque membra
- Ingeniorum crescit dignatio nec ipsis tantum honor
- Ne gratis idomeneus in epistulam meam venerit,
- Ad hunc epicurus illam nobilem sententiam scripsit
- Si vis inquit pythoclea divitem facere, non
- Et apertior ista sententia est quam interpretanda
- Hoc unum te admoneo, ne istud tantum
- Si vis pythoclea honestum facere, non honoribus
- Has voces non est quod epicuri esse
- Quod fieri in senatu solet faciendum ego
- Eo libentius epicuri egregia dicta commemoro, ut
- Cum adieris eius hortulos et inscriptum hortulis
- Non irritant inquit hi hortuli famem sed
- De his tecum desideriis loquor quae consolationem
- Nam de illis extraordinariis quae licet differre,
- Huic nihil debes; si quid impendis, voluntarium
- Venter praecepta non audit: poscit, appellat.
Seite: [2] [3] [4] [5] [6] [7]
