- Qualis est iovis, cum resoluto mundo et
- Tale quiddam sapiens facit: in se reconditur,
- Quamdiu quidem illi licet suo arbitrio res
- Ad amicitiam fert illum nulla utilitas sua,
- Quomodo solitudinis odium est et appetitio societatis,
- Nihilominus cum sit amicorum amantissimus, cum illos
- Hic enim capta patria, amissis liberis, amissa
- Ecce vir fortis ac strenuus.
- Ipsam hostis sui victoriam vicit.
- Nihil inquit perdidi: dubitare illum coegit an
- Omnia mea mecum sunt: iustitia, virtus, prudentia,
- Miramur animalia quaedam quae per medios ignes
- Vides quanto facilius sit totam gentem quam
- Haec vox illi communis est cum stoico:
- Ne existimes nos solos generosa verba iactare,
- Si cui inquit sua non videntur amplissima,
- Vel si hoc modo tibi melius enuntiari
- Ut scias autem hos sensus esse communes,
- Quid enim refert qualis status tuus sit,
- Inquis si beatum se dixerit ille turpiter
- Non quid dicat sed quid sentiat refert,
- Non est autem quod verearis ne ad
- Sic est, non muto sententiam: fuge multitudinem,
- Non habeo cum quo te communicatum velim.
- Et vide quod iudicium meum habeas: audeo
- Crates, ut aiunt, huius ipsius stilbonis auditor,
- Cui crates cave inquit rogo et diligenter
- Lugentem timentemque custodire solemus, ne solitudine male
- Nemo est ex imprudentibus qui relinqui sibi
- Denique quod unum solitudo habet commodum, nihil
- Vide itaque quid de te sperem, immo
- Repeto memoria quam magno animo quaedam verba
- Sic loquere, sic vive; vide ne te
- Votorum tuorum veterum licet deis gratiam facias,
- Quidni tu ista vota saepe facias.
- Audacter deum roga: nihil illum de alieno
- Sed ut more meo cum aliquo munusculo
- Nunc enim quanta dementia est hominum.
- Turpissima vota dis insusurrant; si quis admoverit
- Vide ergo ne hoc praecipi salubriter possit:
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]