- Principio quoniam duplex natura duarum dissimilis rerum
- Nam qua cumque vacat spatium, quod inane
- Sunt igitur solida ac sine inani corpora
- Praeterea quoniam genitis in rebus inanest, materiem
- Id porro nihil esse potest nisi materiai
- Materies igitur, solido quae corpore constat, esse
- Tum porro si nil esset quod inane
- Alternis igitur ni mirum corpus inani distinctum,
- Haec neque dissolui plagis extrinsecus icta possunt
- Nam neque conlidi sine inani posse videtur
- Et quo quaeque magis cohibet res intus
- Ergo si solida ac sine inani corpora
- Praeterea nisi materies aeterna fuisset, antehac ad
- At quoniam supra docui nil posse creari
- Sunt igitur solida primordia simplicitate nec ratione
- Denique si nullam finem natura parasset frangendis
- Nam quidvis citius dissolvi posse videmus quam
- At nunc ni mirum frangendi reddita finis
- Huc accedit uti, solidissima materiai corpora cum
- At contra si mollia sint primordia rerum,
- Sunt igitur solida pollentia simplicitate, quorum condenso
- Porro si nullast frangendis reddita finis corporibus,
- At quoniam fragili natura praedita constant, discrepat
- Denique iam quoniam generatim reddita finis crescendi
- Tum porro quoniam est extremum quodque cacumen
- Sunt igitur solida primordia simplicitate, quae minimis
- Non ex illorum conventu conciliata, sed magis
- Praeterea nisi erit minimum, parvissima quaeque corpora
- Ergo rerum inter summam minimamque quod escit,
- Quod quoniam ratio reclamat vera negatque credere
- Quae quoniam sunt, illa quoque esse tibi
- Denique si minimas in partis cuncta resolvi
- Quapropter qui materiem rerum esse putarunt ignem
- Heraclitus init quorum dux proelia primus, clarus
- Nam cur tam variae res possent esse,
- Nil prodesset enim calidum denserier ignem nec
- Acrior ardor enim conductis partibus esset, languidior
- Amplius hoc fieri nihil est quod posse
- Id quoque: si faciant admixtum rebus inane,
- Quod si forte alia credunt ratione potesse
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7]
