- Num igitur dubium est, quin, si in
- Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba
- Dicunt appetitionem animi moveri, cum aliquid ei
- Ex ea quae sint apta, ea bonesta,
- Omnium autem eorum commodorum, quibus non illi
- Sed si duo honesta proposita sint, alterum
- Sed tamen tantam vim esse honestatis, tantumque
- Ad summam ea, quae zeno aestimanda et
- Zeno autem, quod suam, quod propriam speciem
- Si de re disceptari oportet, nulla mihi
- Nihil est enim, de quo aliter tu
- Nec hoc ille non vidit, sed verborum
- Qui si ea, quae dicit, ita sentiret,
- Sin autem eos non probabat, quid attinuit
- Quid, si reviviscant platonis illi et deinceps
- Nos cum te, m· cato, studiosissimum philosophiae,
- Tu autem, si tibi illa probabantur, cur
- Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et
- Praesertim cum in re publica princeps esse
- Nobis enim ista quaesita, a nobis descripta,
- Eloquentiae vero, quae et principibus maximo ornamento
- Ea cum dixissent, quid tandem talibus viris
- Rogarem te, inquit, ut diceres pro me
- Atque, si verum respondere velles, cato, haec
- Circumventus morbo, exilio atque inopia.
- Igitur antiqui non tam acute optabiliorem illam
- Et, qui sapientes non sint, omnes aeque
- Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi
- Quis enim ignorat, si plures ex alto
- Nihil igitur adiuvat procedere et progredi in
- Ista similia non sunt, cato, in quibus
- Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam
- His similes sunt omnes, qui virtuti student
- Nec tamen ille erat sapiens, quis enim
- Conferam avum tuum drusum cum c· graccho,
- Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem
- Si nihil est, quod tam miseros faciat
- Levatio igitur vitiorum magna fit in iis,
- Vestri autem progressionem ad virtutem fieri, aiunt,
- At quo utantur homines acuti argomento ad
[1] … [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11]
