- Quid, de quo nulla dissensio est?
- Nemo enim est, qui aliter dixerit quin
- Omnis enim est natura diligens sui.
- Quae est enim, quae se umquam deserat
- Quae autem natura suae primae institutionis oblita
- Nulla profecto est, quin suam vim retineat
- Quo modo igitur evenit, ut hominis natura
- Quo modo autem, quod ipsi etiam fatentur
- Tum enim esset simile, si in ceteris
- Tale enim visum est ultimum stoicorum.
- Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
- Quid enim dicis omne animal, simul atque
- Quin potius ita dicis, omne animal applicatum
- Quo modo autem optimum, si bonum praeterea
- Sin autem reliqua appetenda sunt, cur, quod
- Ut phidias potest a primo instituere signum
- Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi
- Qualem igitur hominem natura inchoavit?
- Et quod est munus, quod opus sapientiae?
- Quid est, quod ab ea absolvi et
- Si est nihil in eo, quod perficiendum
- Nunc de hominis summo bono quaeritur; quid
- Cum enim constet inter omnes omne officium
- Quam ob rem utique idem faciunt, ut
- Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant
- Vos autem, cato, quia virtus, ut omnes
- In omni enim animante est summum aliquid
- Itaque mihi non satis videmini considerare quod
- Non enim, quod facit in frugibus, ut,
- Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea,
- Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta
- Ut si cultura vitium, cuius hoc munus
- Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur
- Itaque non discedit ab eorum curatione, quibus
- Naturalem enim appetitionem, quam vocant o, rmh,
- Cum autem ad summum bonum volunt pervenire,
- At enim iam dicitis virtutem non posse
- Quod totum contra est.
- Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi
- Nam si omnino nos neglegemus, in aristonea
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [11]
