- Pro, quanta potentia regni est, venus alma,
- Nempe ille inmitis et ipsis horrendus silvis
- Iamque tibi formae, iamque est tibi cura
- Caedis amor feritasque sitisque inmensa cruoris cessant,
- Telemus interea siculam delatus ad aetnen, telemus
- Risit et o vatum stolidissime, falleris, inquit,
- Sic frustra vera monentem spernit et aut
- Prominet in pontum cuneatus acumine longo collis
- Cui postquam pinus, baculi quae praebuit usum,
- Latitans ego rupe meique acidis in gremio
- Candidior folio nivei galatea ligustri, floridior pratis,
- Saevior indomitis eadem galatea iuvencis, durior annosa
- Sunt poma gravantia ramos, sunt auro similes
- Tibi et has servamus et illas.
- Ipsa tuis manibus silvestri nata sub umbra
- Nec tibi castaneae me coniuge, nec tibi
- Hoc pecus omne meum est, multae quoque
- Sunt, fetura minor, tepidis in ovilibus agni.
- Sunt quoque, par aetas, aliis in ovilibus
- Lac mihi semper adest niveum: pars inde
- Nec tibi deliciae faciles vulgataque tantum munera
- Iam modo caeruleo nitidum caput exere ponto,
- Certe ego me novi liquidaeque in imagine
- Adspice, sim quantus: non est hoc corpore
- Unum est in media lumen mihi fronte,
- Non haec omnia magnus sol videt e
- Adde, quod in vestro genitor meus aequore
- Tibi enim succumbimus uni, quique iovem et
- Atque ego contemptus essem patientior huius, si
- Ille tamen placeatque sibi placeatque licebit, quod
- Viscera viva traham divulsaque membra per agros
- Uror enim, laesusque exaestuat acrius ignis, cumque
- Talia nequiquam questus nam cuncta videbam surgit
- Tantaque vox, quantam cyclops iratus habere debuit,
- Ast ego vicino pavefacta sub aequore mergor;
- Ferte, parentes, dixerat et vestris periturum admittite
- Insequitur cyclops partemque e monte revulsam mittit,
- Puniceus de mole cruor manabat, et intra
- Desierat galatea loqui, coetuque soluto discedunt placidisque
- Scylla redit; neque enim medio se credere
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7]
