- Adiciebat hic muneri agri aliquantum, quem publicum
- Id multos quidem patrum, ipsos possessores, periculo
- Tum primum lex agraria promulgata est, nunquam
- Consul alter largitioni resistebat auctoribus patribus nec
- Quid ita enim adsumi socios et nomen
- Popularis iam esse dissuasor et intercessor legis
- Vterque deinde consul, ut certatim, plebi indulgere.
- Verginius dicere passurum se adsignari agros, dum
- Id uero haud secus quam praesentem mercedem
- Quem ubi primum magistratu abiit damnatum necatumque
- Sunt qui patrem auctorem eius supplicii ferant:
- Inuenio apud quosdam, idque propius fidem est,
- Valerio diem dictam perduellionis, damnatumque populi iudicio,
- Ea est area ante telluris aedem.
- Ceterum siue illud domesticum siue publicum fuit
- Haud diuturna ira populi in cassium fuit.
- Dulcedo agrariae legis ipsa per se, dempto
- Quidquid captum ex hostibus est, uendidit fabius
- Inuisum erat fabium nomen plebi propter nouissimum
- Aemilio caeso fabius consul crearetur.
- Eo infestior facta plebes seditione domestica bellum
- Bello deinde ciuiles discordiae intermissae; uno animo
- Plus tamen hostium fuga quam proelium absumpsit;
- Castoris aedis eodem anno idibus quintilibus dedicata
- Sollicitati et eo anno sunt dulcedine agrariae
- Tribuni plebi popularem potestatem lege populari celebrabant:
- Acerrimi patribus duces ad resistendum consules fuere.
- Ea igitur pars rei publicae uicit, nec
- Fabium, caesonis fratrem, et magis inuisum alterum
- Certatum eo quoque anno cum tribunis est.
- Vana lex uanique legis auctores iactando inritum
- Fabium inde nomen ingens post tres continuos
- Bellum inde veiens initum, et volsci rebellarunt;
- Accessere ad aegras iam omnium mentes prodigia
- Eo anno non segnior discordia domi et
- Ab aequis arma sumpta; veientes agrum quoque
- Quorum bellorum crescente cura, caeso fabius et
- Ortonam, latinam urbem, aequi oppugnabant: veientes, pleni
- Qui terrores cum compescere deberent, auxere insuper
- Licinius tribunus plebis, uenisse tempus ratus per
- Ceterum tota inuidia tribuniciae potestatis uersa in
- Ad duo simul bella exercitus scribitur; ducendus
- In veientes nihil dignum memoria gestum; et
- Vnus ille uir, ipse consul, rem publicam
- Nam cum consul praeter ceteras imperatorias artes,
- Iniussu signa referunt, maestique crederes uictos exsecrantes
- Nec huic tam pestilenti exemplo remedia ulla
- Consul romam rediit non tam belli gloria
- Obtinuere tamen patres ut in fabia gente
- Fabium consulem creant; fabio collega cn.
Seite: [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17]
