- Ita cum alterum uetus odium, alterum ira
- Haud facile credebant plebem suam impelli posse,
- Ludi forte ex instauratione magni romae parabantur.
- Ludis mane seruum quidam pater familiae, nondum
- Haud ita multo post tito latinio, de
- Quamquam haud sane liber erat religione animus,
- Magno illi ea cunctatio stetit; filium namque
- Cuius repentinae cladis ne causa ei dubia
- Cunctantem tamen ac prolatantem ingens uis morbi
- Tunc enimuero deorum ira admonuit.
- Fessus igitur malis praeteritis instantibusque, consilio propinquorum
- Inde in curiam iussu consulum delatus, eadem
- Ludi quam amplissimi ut fierent senatus decreuit.
- Ad eos ludos auctore attio tullio uis
- Priusquam committerentur ludi, tullius, ut domi compositum
- Arbitris remotis, inuitus inquit, quod sequius sit,
- Non tamen admissum quicquam ab iis criminatum
- Nimio plus quam uelim, nostrorum ingenia sunt
- Multis id cladibus sensimus, quippe qui non
- Magna hic nunc volscorum multitudo est; ludi
- Memini quid per eandem occasionem ab sabinorum
- Haec nostra uestraque causa prius dicenda uobis,
- Quod ad me attinet, extemplo hinc domum
- Consules cum ad patres rem dubiam sub
- Ingens pauor primo discurrentes ad suas res
- Cum prope continuato agmine irent, praegressus tullius
- Ibi in contionis modum orationem exorsus ut
- An non sensistis triumphatum hodie de uobis
- Vos omnibus, ciuibus, peregrinis, tot finitimis populis,
- Vestras coniuges, uestros liberos traductos per ora
- Quid eos qui audiuere uocem praeconis, quid,
- Illud non succurrit, uiuere nos quod maturarimus
- Si hoc profectio et non fuga est.
- Et hanc urbem uos non hostium ducitis,
- Bellum uobis indictum est, magno eorum malo
- Ita et sua sponte irarum pleni et
- Imperatores ad id bellum de omnium populorum
- Marcius, exsul romanus, in quo aliquanto plus
- Quam spem nequaquam fefellit, ut facile appareret
- Circeios profectus primum colonos inde romanos expulit
[1] … [11] [12] [13] [14] [15] … [23]
