Ventumque ad interitum seruitiorum utique et plebis esset, ni consules prouidissent dimissis passim ad frumentum coemendum, non in etruriam modo dextris ab ostia litoribus laeuoque per volscos mari usque ad cumas, sed quaesitum in sicilia quoque; adeo finitimorum odia longinquis coegerant indigere auxiliis.