- Huic interpreti arbitroque concordiae civium, legato patrum
- Consules deinde t· geganius p· minucius facti.
- Eo anno cum et foris quieta omnia
- Ventumque ad interitum servitiorum utique et plebis
- Frumentum cumis cum coemptum esset, naves pro
- Incommodo bello in tam artis commeatibus vexati
- Ea clade conterritis hostium animis, ut etiam
- Minucio deinde et a· sempronio consulibus magna
- Multi venisse tempus premendae plebis putabant reciperandique
- In primis marcius coriolanus, hostis tribuniciae potestatis,
- Cur ego plebeios magistratus, cur sicinium potentem
- Egone has indignitates diutius patiar quam necesse
- Tarquinium regem qui non tulerim, sicinium feram?
- Secedat nunc; avocet plebem; patet via in
- Fruantur annona quam furore suo fecere.
- Audeo dicere hoc malo domitos ipsos potius
- Haud tam facile dictu est faciendumne fuerit
- Et senatui nimis atrox visa sententia est
- Fame se iam sicut hostes peti, cibo
- In exeuntem e curia impetus factus esset,
- Ibi ira est suppressa; se iudicem quisque,
- Contemptim primo marcius audiebat minas tribunicias: auxilii,
- Sed adeo infensa erat coorta plebs ut
- Restiterunt tamen adversa invidia, usique sunt qua
- Ac primo temptata res est si dispositis
- Universi deinde processere, quidquid erat patrum, reos
- Ipse cum die dicta non adesset, perseveratum
- Damnatus absens in volscos exsulatum abiit, minitans
- Venientem volsci benigne excepere, benigniusque in dies
- Hospitio utebatur atti tulli.
- Longe is tum princeps volsci nominis erat
- Ita cum alterum vetus odium, alterum ira
- Haud facile credebant plebem suam impelli posse,
- Ludi forte ex instauratione magni romae parabantur.
- Instaurandi haec causa fuerat.
- Ludis mane servum quidam pater familiae, nondum
- Haud ita multo post tito latinio, de
- Quamquam haud sane liber erat religione animus,
- Magno illi ea cunctatio stetit; filium namque
- Cuius repentinae cladis ne causa ei dubia
[1] … [10] [11] [12] [13] [14] … [23]