- Iam praesentior res erat.
- Cunctantem tamen ac prolatantem ingens vis morbi
- Tunc enimvero deorum ira admonuit.
- Fessus igitur malis praeteritis instantibusque, consilio propinquorum
- Inde in curiam iussu consulum delatus, eadem
- Ludi quam amplissimi ut fierent senatus decreuit.
- Ad eos ludos auctore attio tullio vis
- Priusquam committerentur ludi, tullius, ut domi compositum
- Arbitris remotis, invitus inquit, quod sequius sit,
- Non tamen admissum quicquam ab iis criminatum
- Nimio plus quam velim, nostrorum ingenia sunt
- Multis id cladibus sensimus, quippe qui non
- Magna hic nunc volscorum multitudo est; ludi
- Memini quid per eandem occasionem ab sabinorum
- Haec nostra vestraque causa prius dicenda vobis,
- Quod ad me attinet, extemplo hinc domum
- Haec locutus abiit.
- Consules cum ad patres rem dubiam sub
- Ingens pavor primo discurrentes ad suas res
- Cum prope continuato agmine irent, praegressus tullius
- Ibi in contionis modum orationem exorsus ut
- An non sensistis triumphatum hodie de vobis
- Vos omnibus, civibus, peregrinis, tot finitimis populis,
- Vestras coniuges, vestros liberos traductos per ora
- Quid eos qui audivere vocem praeconis, quid,
- Quid deinde?
- Illud non succurrit, vivere nos quod maturarimus
- Si hoc profectio et non fuga est.
- Et hanc urbem vos non hostium ducitis,
- Bellum vobis indictum est, magno eorum malo
- Ita et sua sponte irarum pleni et
- Imperatores ad id bellum de omnium populorum
- Quam spem nequaquam fefellit, ut facile appareret
- Circeios profectus primum colonos inde romanos expulit
- Postremum ad urbem a pedo ducit, et
- Quae profecto orta esset, adeo tribuni iam
- Id modo non conveniebat quod senatus consulesque
- Sp· nautius iam et sex· furius consules
- Eos recensentes legiones, praesidia per muros aliaque
- Acceperunt relationem patres, postquam apparuit labare plebis
[1] … [11] [12] [13] [14] [15] … [23]
