Ventumque ad interitum servitiorum utique et plebis esset, ni consules providissent dimissis passim ad frumentum coemendum, non in etruriam modo dextris ab ostia litoribus laevoque per volscos mari usque ad cumas, sed quaesitum in sicilia quoque; adeo finitimorum odia longinquis coegerant indigere auxiliis.