Übersetzungen zu „interitum“

interire (Verb): interire, intereo, interii, -; zugrunde gehen; umkommen; sterben; Nominativ Singular, Neutrum, PPP; Vokativ Singular, Neutrum, PPP; Akkusativ Singular, Maskulinum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum; Supinum; perire, moriri, mori, disperire, deperire
interitus (Substantiv): interitus, m.; Untergang; Ruin; Vernichtung; Akkusativ Singular, Maskulinum; pernicies, casus, excidium, exitium, funus

Lateinische Textstellen zu „interitum“

Ammianus
- post cuius lacrimosum interitum in unius exitio
- barbatio post silvani interitum promotus ad peditum
- ductus et insidiosum interitum digessimus tempore conpetenti
- quam ei provinciarum interitum adsignari
- post cuius interitum erulorum batavorumque vexillum
- ad usque valentis interitum pro virium explicavi
- excarnificatus iam ad interitum omnia quae
- praeparatum ad eorum interitum esse vertendum
- denique post interitum eius discessumque hostilem
- eos ad suorum interitum civium duxerat inconsulte
- participes ad interitum tortos incendit
- post interitum rebellium tyrannorum
- tamen ante legatorum interitum cum a vicario
- multiplices docuimus et interitum diem duodecimum
- sed potestati maiori interitum propinquare monstrabatur
- regisque flentes interitum in unum
Cicero
- bellum ultro inferentis interitum cum scelere approbavit
- quae non interitum afferat pravitatis
- ne dicam interitum deplorarem ni
- legum et libertatis interitum earumque oppressionem taetram
- dedisset optavit interitum hippolyti filii
- annum esse ad interitum huius urbis atque
- suum diligerent interitum timerent
- ineendia interitum rei publieae eomparari
- in deplorandum interitum exercitus sic
- fere quisquam talem interitum effugit
- rebus quae interitum videantur adferre
Livius
- prolationemque finium et interitum perduellium portendi responderunt
- ventumque ad interitum seruitiorum utique et
Lukrez
- donec ad interitum genus id natura
Sueton
- post cuius interitum uel saeuissimus extitit
- post utriusque interitum classem olim comissam
Tacitus
- cladis exercituum interitum ducum funditus
- qui post interitum neronis in urbem
Justinian I.
- tamen si interitum non fuerint ulti
Marcus Tullius Cicero
- bellum ultro inferentis interitum cum scelere approbavit
- quae non interitum afferat pravitatis
- ne dicam interitum deplorarem ni
- legum et libertatis interitum earumque oppressionem taetram
- dedisset optavit interitum hippolyti filii
- annum esse ad interitum huius urbis atque
- suum diligerent interitum timerent
- incendia interitum rei publicae comparari
- fere quisquam talem interitum effugit
- incendia et legum interitum et bellum civile
- rebus quae interitum videantur adferre
- in deplorandum interitum exercitus sic
- exspectantes post eius interitum veniebamus in curiam
Titus Livius
- prolationemque finium et interitum perduellium portendi responderunt
- ventumque ad interitum servitiorum utique et

Übersetzungen zu „interitum“

Lateinische Textstellen zu „interitum“

Alternative Quellen