- Putas tu posse unam omnium esse sententiam.
- Non est unius una sententia.
- Illic placet verum, veritatis una vis, una
- Numquam autem falsis constantia est; variantur et
- Sed laus inquit nihil aliud quam vox
- Cum dicunt claritatem esse laudem bonorum a
- Licet enim vir bonus taceat sed aliquem
- Praeterea aliud est laus, aliud laudatio, haec
- Cum dicimus aliquem laude dignum, non verba
- Ergo laus etiam taciti est bene sentientis
- Deinde, ut dixi, ad animum refertur laus,
- Laudat qui laudandum esse iudicat.
- Cum tragicus ille apud nos ait magnificum
- Et cum aeque antiquus poeta ait laus
- Fama vocem utique desiderat, claritas potest etiam
- Quid intersit inter claritatem et gloriam dicam:
- Cuius inquit bonum est claritas, id est
- Meum, qui laudor; quia natura mea mantem
- Hoc plurium bonum est quod grati sunt,
- Est istud laudantium bonum; virtute enim geritur;
- Hoc contingere illis non potuisset nisi ego
- Itaque utriusque bonum est merito laudari, tam
- Numquid dubitas quin iustitia et habentis bonum
- Merentem laudare iustitia est; ergo utriusque bonum
- Sed non debet hoc nobis esse propositum,
- Neque enim quicquam aliud istae disputationes sunt
- Dic potius quam naturale sit in immensum
- Magna et generosa res est humanus animus;
- Primum humilem non accipit patriam, ephesum aut
- Deinde artam aetatem sibi dari non sinit:
- Cum venerit dies ille qui mixtum hoc
- Nec nunc sine illis sum, sed gravi
- Per has mortalis aevi moras illi meliori
- Quemadmodum decem mensibus tenet nos maternus uterus
- Alia origo nos expectat, alius rerum status.
- Nondum caelum nisi ex intervallo pati possumus.
- Proinde intrepidus horam illam decretoriam prospice: non
- Quidquid circa te iacet rerum tamquam hospitalis
- Excutit redeuntem natura sicut intrantem.
- Non licet plus efferrequam intuleris, immo etiam
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [14]
