- Accusatus est sub vespasiano a privatis duobus;
- Titum timuit ut domitiani amicus, a domitiano
- Varias sententias habuit, plures tamen quasi mitiores.
- Egit contra eum pomponius rufus, vir paratus
- Nam mihi bassus iniunxerat, totius defensionis fundamenta
- Eundem me volverat occurrere crimini quo maxime
- In aliis enim quamvis auditu gravioribus non
- Haec accusatores furta ac rapinas, ipse munera
- Sed lex munera quoque accipi vetat.
- Hic ego quid agerem, quod iter defensionis
- Verebar ne plane furtum videretur, quod confiteri
- Praeterea rem manifestam infitiari augentis erat crimen
- Multis enim atque etiam principi dixerat, sola
- Iugulassem reum, quem ita deliquisse concederem, ut
- Non illi profuissem, sed ipse impudens exstitissem.
- In hac difficultate placuit medium quiddam tenere:
- Actionem meam, ut proelia solet, nox diremit.
- Egeram horis tribus et dimidia, supererat sesquihora.
- Nam cum e lege accusator sex horas,
- Mihi successus actionis silentium finemque suadebat; temerarium
- Ad hoc verebar ne me corporis vires
- Erat etiam periculum ne reliqua actio mea
- Ut enim faces ignem assidua concussione custodiunt,
- Sed bassus multis precibus, paene etiam lacrimis
- Parui utilitatemque eius praetuli meae.
- Bene cessit: inveni ita erectos animos senatus,
- Successit mihi lucceius albinus, tam apte ut
- Respondit herennius pollio instanter et graviter, deinde
- Fecit enim hoc quoque ut cetera impudentissime,
- Dixit in noctem atque etiam nocte illatis
- Postero die egerunt pro basso homullus et
- Censuit baebius macer consul designatus lege repetundarum
- Qui fieri potest inquis, cum tam diversa
- Quia scilicet et macro legem intuenti consentaneum
- Praevaluit sententia caepionis, quin immo consurgenti ei
- Ex quo potes aestimare, quanto consensu sit
- Sunt tamen ut in senatu ita in
- Nam quibus sententia caepionis placuit, sententiam macri
- Fuit et tertia sententia: valerius paulinus assensus
- Arguebatur enim multa in accusatione fecisse, quae
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [10]
