- Tum iulius ego me hercule, inquit antoni,
- Nunc, si tibi videtur, antoni, demonstres velim,
- Dicam equidem, caesar, inquit quid intellegam, sed
- Crassi quidem responsum excellentis cuiusdam est ingeni
- Ita apud graecos fertur incredibili quadam magnitudine
- Videsne quae vis in homine acerrimi ingeni,
- Qui ita responderit, ut intellegere possemus nihil
- Sed neque propter hoc themistocli responsum memoriae
- Etenim permulta sunt in causis in omni
- Hic quantum fit mali, si iratum, si
- Habet enim et voluntatem nocendi in iracundia
- Nec, si hoc crassus non committit, ideo
- Quo quidem mihi turpius videri nihil solet,
- Immo vero aiunt se et eum, quem
- Hoc crassus non putat nisi perfidia accidere
- Quid, illud, quod supra dixi, solere me
- Quid, cum personarum, quas defendunt, rationem non
- Quid, si in homines caros iudicibusque iucundos
- Quid, si, quae vitia aut incommoda sunt
- Quid, si, cum pro altero dicas, litem
- In quo ego, non quo libenter male
- In ipsis autem argumentis si quid posueris
- Quid multa?
- Omnis cura mea solet in hoc versari
- Itaque nunc illuc redeo, catule, in quo
- Multa enim occurrunt argumenta; multa, quae in
- Et quoniam, quod saepe iam dixi, tribus
- Sed his partibus orationis quae, etsi nihil
- Atque etiam in illo reprehendo eos, qui,
- Ergo ut in oratore optimus quisque, sic
- Hisce omnibus rebus consideratis tum denique id,
- Nam si quando id primum invenire volui,
- Principia autem dicendi semper cum accurata et
- Nec est dubium, quin exordium dicendi vehemens
- Nihil est denique in natura rerum omnium,
- Haec autem in dicendo non extrinsecus alicunde
- Sic et facile reperientur; sumentur enim ex
- Omne autem principium aut rei totius, quae
- Ex reo, reos appello, quorum res est,
- Est id quidem in totam orationem confundendum
[1] … [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19]
