- Atque interea tamen, dum haec, quae dispersa
- Xliii nonne videtis equitem romanum, hominem acutissimo
- Aculeonem, qui mecum vivit semperque vixit, ita
- Omnia sunt enim posita ante oculos, conlocata
- Accedit vero, quo facilius percipi cognoscique ius
- Ex his enim et dignitatem maxime expetendam
- Fremant omnes licet, dicam quod sentio: bibliothecas
- Ac si nos, id quod maxime debet,
- Cuius primum nobis mens, mos, disciplina nota
- Percipietis etiam illam ex cognitione iuris laetitiam
- His ego de causis dixeram, scaevola, eis,
- Iam vero ipsa per sese quantum adferat
- Itaque, ut apud graecos infimi homines mercedula
- Senectuti vero celebrandae et ornandae quod honestius
- Equidem mihi hoc subsidium iam inde ab
- Quid est enim praeclarius quam honoribus et
- Est enim sine dubio domus iuris consulti
- Muci ianua et vestibulum, quod in eius
- Iam illa non longam orationem desiderant, quam
- Non enim causidicum nescio quem neque clamatorem
- Deinde, qui possit non tam caduceo quam
- Tum, qui scelus fraudemque nocentis possit dicendo
- Idemque ingeni praesidio innocentiam iudiciorum poena liberare.
- Idemque languentem labentemque populum aut ad decus
- Qui denique, quemcumque in animis hominum motum
- Hanc vim si quis existimat aut ab
- Mihi vero inquit mucius satis superque abs
- Nobis vero inquit sulpicius ista sunt pergrata
- Quid si, inquit crassus quoniam ego, quo
- Vt videtur, inquit sulpicius; nam antonio dicente
- Peto igitur inquit crassus a te, quoniam
- Xlviii deprehensum equidem me inquit antonius plane
- Verum hoc ingrediar ad ea, quae vultis,
- Tum crassus perge modo, inquit antoni; nullum
- Ego vero, inquit, pergam et id faciam,
- Nam si forte quaereretur quae esset ars
- Sin autem quaereremus quis esset is, qui
- Lentulum principem illum et ti.
- Laelium et innumerabilis alios cum ex nostra
- Sin autem quaereretur quisnam iuris consultus vere
[1] … [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]
