- Eum enim certe nihil homini possit melius
- Clamat epicurus, is quem vos nimis voluptatibus
- Neque enim civitas in seditione beata esse
- Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper
- Quodsi corporis gravioribus morbis vitae iucunditas impeditur,
- Animi autem morbi sunt cupiditates inmensae et
- Accedunt aegritudines, molestiae, maerores, qui exedunt animos
- Nec vero quisquam stultus non horum morborum
- Accedit etiam mors, quae quasi saxum tantalo
- Praeterea bona praeterita non meminerunt, praesentibus non
- Nullas enim consequuntur voluptates, quarum potiendi spe
- Ecce autem alii minuti et angusti aut
- Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium
- Multoque hoc melius nos veriusque quam stoici.
- Illi enim negant esse bonum quicquam nisi
- Sed possunt haec quadam ratione dici non
- Sic enim ab epicuro sapiens semper beatus
- His rebus instructus semper est in voluptate.
- Neque enim tempus est ullum, quo non
- Nam et praeterita grate meminit et praesentibus
- Dolores autem si qui incurrunt, numquam vim
- Optime vero epicurus, quod exiguam dixit fortunam
- In dialectica autem vestra nullam existimavit esse
- Ea scientia et verborum vis et natura
- Omnium autem rerum natura cognita levamur superstitione,
- Denique etiam morati melius erimus, cum didicerimus
- Tum vero, si stabilem scientiam rerum tenebimus,
- Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo
- Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur
- Quos qui tollunt et nihil posse percipi
- Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis
- Sic e physicis et fortitudo sumitur contra
- Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius
- De qua epicurus quidem ita dicit, omnium
- Nec vero hoc oratione solum, sed multo
- Quod quam magnum sit fictae veterum fabulae
- At vero epicurus una in domo, et
- Quod fit etiam nunc ab epicureis.
- Sed ad rem redeamus; de hominibus dici
- Tribus igitur modis video esse a nostris
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
