- Quodsi vitam omnem perturbari videmus errore et
- Eademque ratione ne temperantiam quidem propter se
- Temperantia est enim, quae in rebus aut
- Nec enim satis est iudicare quid faciendum
- Plerique autem, quod tenere atque servare id,
- Qui autem ita frui volunt voluptatibus, ut
- Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si
- Ex quo intellegitur nec intemperantiam propter se
- Nam neque laborum perfunctio neque perpessio dolorum
- Ut enim mortis metu omnis quietae vitae
- Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque vituperari
- Iustitia restat, ut de omni virtute sit
- Sed similia fere dici possunt.
- Ut enim sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse
- Et quem ad modum temeritas et libido
- Plerumque improborum facta primo suspicio insequitur, dein
- Multi etiam, ut te consule, ipsi se
- Quodsi qui satis sibi contra hominum conscientiam
- Quae autem tanta ex improbis factis ad
- Et tamen in quibusdam neque pecuniae modus
- Invitat igitur vera ratio bene sanos ad
- Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile
- Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa
- Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit
- Nam diligi et carum esse iucundum est
- Itaque non ob ea solum incommoda, quae
- Quodsi ne ipsarum quidem virtutum laus, in
- Huic certae stabilique sententiae quae sint coniuncta
- Nullus in ipsis error est finibus bonorum
- Animi autem voluptates et dolores nasci fatemur
- Nam corpore nihil nisi praesens et quod
- Ut enim aeque doleamus animo, cum corpore
- Quod idem licet transferre in voluptatem, ut
- Iam illud quidem perspicuum est, maximam animi
- Non placet autem detracta voluptate aegritudinem statim
- Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus,
- Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona
- Est autem situm in nobis ut et
- Sed cum ea, quae praeterierunt, acri animo
- O praeclaram beate vivendi et apertam et
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
