- In derectum utrimque nitentes, stantibus ac confertis
- Pedestre magna iam ex parte certamen factum
- Sub equestris finem certaminis coorta est peditum
- Impulsis deinde ac trepide referentibus pedem institere
- Qui cuneus ut pulsus aequauit frontem primum,
- Hinc romani, defuncti nequiquam de proelio uno,
- Iam et sinistro cornu romanis, ubi sociorum
- Quingenti ferme numidae, praeter solita arma telaque
- Ac dum proelium ab omni parte conseritur,
- Cum alibi terror ac fuga, alibi pertinax
- Parte altera pugnae paulus, quamquam primo statim
- Tum denuntianti cuidam iussisse consulem ad pedes
- Equitum pedestre proelium, quale iam haud dubia
- Pepulerunt tamen iam paucos superantes et labore
- Inde dissipati omnes sunt, equosque ad fugam
- Cn· lentulus tribunus militum cum praeteruehens equo
- Ne funestam hanc pugnam morte consulis feceris;
- Ad ea consul: tu quidem, cn· corneli,
- Abi, nuntia publice patribus urbem romanam muniant
- Me in hac strage militum meorum patere
- Haec eos agentes prius turba fugientium ciuium,
- Tum undique effuse fugiunt.
- Septem milia hominum in minora castra, decem
- Consul alter, seu forte seu consilio nulli
- Quadraginta quinque milia quingenti pedites, duo milia
- Capta eo proelio tria milia peditum et
- Haec est pugna cannensis, alliensi cladi nobilitate
- Fuga namque ad alliam sicut urbem prodidit,
- Binis in castris cum multitudo semiermis sine
- Eam sententiam alii totam aspernari; cur enim
- Quia uidelicet plena hostium omnia in medio
- Aliis non tam sententia displicere quam animus
- Non tu, si quidem l· aemili consulis,
- Sed antequam opprimit lux maioraque hostium agmina
- Ferro atque audacia uia fit quamuis per
- Cuneo quidem hoc laxum atque solutum agmen,
- Itaque ite mecum qui et uosmet ipsos
- Haec ubi dicta dedit, stringit gladium cuneoque
- Haec apud uictos magis impetu animorum, quos
- Hannibali uictori cum ceteri circumfusi gratularentur suaderentque
[1] … [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16]