- Tribuni militum creati t· quinctius ser· cornelius
- Principio statim anni ad ultimam dimicationem de
- Dictatorem dici placet; dicitur m· furius camillus,
- Legum quoque latores adversus tantum apparatum adversariorum
- Cum dictator, stipatus agmine patriciorum, plenus irae
- Itaque si c· licinius et l· sextius
- Adversus ea cum contemptim tribuni plebis rem
- Terrorem ingentem incusserat plebi: ducibus plebis accendit
- Sed re neutro inclinata magistratu se abdicavit,
- Inter priorem dictaturam abdicatam novamque a manlio
- Nam de fenore atque agro rogationes iubebant,
- P· manlius deinde dictator rem in causam
- Id aegre patres passos accipio: dictatorem propinqua
- Licinius sextiusque, cum tribunorum plebi creandorum indicta
- Consenuisse iam secum et rogationes promulgatas et
- Primo intercessione collegarum in leges suas pugnatum
- Iam nec collegas nec bellum nec dictatorem
- Liberam urbem ac forum a creditoribus, liberos
- Quae munera quando tandem satis grato animo
- Non esse modestiae populi romani id postulare
- Proinde ipsi primum statuerent apud animos quid
- Si coniuncte ferre ab se promulgatas rogationes
- Adversus tam obstinatam orationem tribunorum cum prae
- Quorum alterum neque nego neque infitias eo,
- An hoc, si claudiae familiae non sim
- Sub condicione inquit, nos reficietis decimum tribunos.
- Quid est aliud dicere quod petunt alii,
- Sed quae tandem ista merces est qua
- Ut rogationes inquit, nostras, seu placent seu
- Obsecro vos, tarquinii tribuni plebis, putate me
- Non inquit, licebit tu de fenore atque
- Ergo si esset libera haec civitas, non
- Si tu non tuleris quod commodum est
- Illud si quis patricius, si quis, quod
- Nunquamne vos res potius quam auctores spectabitis
- At hercule sermo est minime civilis; quid?
- Rogatio qualis est, quam a vobis antiquatam
- Sermoni, quirites, simillima.
- Consules inquit, rogo ne vobis quos velitis
- An aliter rogat qui utique alterum ex
[1] … [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14]