- Cato, cum aevum animo percucurrerit, dicet, omne
- Omnes hos fertiles campos repentini maris inundatio
- Quid est ergo quare indigner aut doleam,
- Magnus animus deo pareat et quidquid lex
- Catonis maius bonum honesta vita quam mors
- Idem esse dicebat socrates veritatem et virtutem.
- Quomodo illa non crescit, sic ne virtus
- Non est itaque quod mireris paria esse
- Nam si hanc inaequalitatem receperis ut fortiter
- Atqui nemo hoc dicere, ne ex mollissimis
- Academici veteres beatum quidem esse etiam inter
- Quod summum bonum est supra se gradum
- Virtutem enim intellego animosam et excelsam, quam
- Hunc animum, quem saepe induunt generosae indolis
- Quidquid ex illa mutaveris iniuria est recti.
- Idem ergo de virtute dicemus: et haec
- Haec de omnibus rebus iudicat, de hac
- Si rectior ipsa non potest fieri, ne
- Inquis iacere in convivio et torqueri paria
- Illud licet magis admireris: iacere in convivio
- Bona ista aut mala non efficit materia
- In oculos nunc mihi manus intentat ille
- Non putant enim fieri quidquid facere non
- Quid miraris si uri, vulnerari, occidi, alligari
- Luxurioso frugalitas poena est, pigro supplicii loco
- Non ista difficilia sunt natura, sed nos
- Magno animo de rebus magnis iudicandum est;
- Sic quaedam rectissima, cum in aquam demissa
- Non tantum quid videas, sed quemadmodum, refert:
- Da mihi adulescentem incorruptum et ingenio vegetum:
- Non est mirum in tranquillitate non concuti:
- Quid est in tormentis, quid est in
- Hoc, ut opinor, succidere mentem et incurvari
- Quorum nihil sapienti viro potest evenire: stat
- Nulla illum res minorem facit; nihil illi
- Nam quidquid cadere in hominem potest in
- Vires suas novit; scit se esse oneri
- Non educo sapientem ex hominum numero nec
- Memini ex duabus illum partibus esse compositum:
- In hac positum est summum illud hominis
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
