- Vergilius, cornelius nepos et prius accius enniusque.
- Non quidem hi senatores, sed sanctitas morum
- Recito tamen, quod illi an fecerint nescio.
- Etiam: sed illi iudicio suo poterant esse
- Itaque has recitandi causas sequor, primum quod
- Multa etiam multis admonetur, et si non
- Atque adeo si cui forte eorum qui
- Atque haec ita disputo quasi populum in
- Plinius iulio valeriano suo s.
- Res parva, sed initium non parvae.
- Vir praetorius sollers a senatu periit, ut
- Contra dixerunt legati vicetinorum; adfuit tuscilius nominatus.
- Alio senatu vicetini sine advocato intraverunt, dixerunt
- Interrogati a nepote praetore, quem docuissent, responderunt
- Interrogati an tunc gratis adfuisset, responderunt sex
- Nepos postulavit ut nominatus induceretur.
- Sed quantum auguror longius res procedet.
- Nam pleraque tacta tantum et omnino commota
- Quam diu nunc oportet, quam blande roges,
- Si tamen non ante ob haec ipsa
- Plinius novio maximo suo s.
- Fannium decessisse; qui nuntius me gravi dolore
- Erat enim acutus natura, usu exercitatus, veritate
- Angit me super ista casus ipsius: decessit
- Sed hoc utcumque tolerabile; gravius illud, quod
- Quamvis enim agendis causis distringeretur, scribebat tamen
- Mihi autem videtur acerba semper et immatura
- Nam qui voluptatibus dediti quasi in diem
- Gaius quidem fannius, quod accidit, multo ante
- Visus est sibi per nocturnam quietem iacere
- Expavit et sic interpretatus est, tamquam idem
- Quod me recordantem miseratio subit, quantum vigiliarum
- Occursant animo mea mortalitas mea scripta.
- Nec dubito te quoque eadem cogitatione terreri,
- Proinde, dum suppetit vita, enitamur ut mors
- Plinius domitio apollinari suo s.
- Amavi curam et sollicitudinem tuam, quod cum
- Est sane gravis et pestilens ora tuscorum,
- Atque adeo ut omnem pro me metum
- Caelum est hieme frigidum et gelidum; myrtos
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
