- Me vero peculiaris quaedam impedit ratio.
- Etenim hunc ipsum sermonem non apud populum,
- Vereor ergo ut sit satis congruens, cum
- Habes cunctationis meae causas; obsequar tamen consilio
- Plinius minicio fundano suo s.
- Mirum est quam singulis diebus in urbe
- Nam si quem interroges hodie quid egisti.
- , respondeat: officio togae virilis interfui, sponsalia
- Haec quo die feceris, necessaria, eadem, si
- Tunc enim subit recordatio: quot dies quam
- Quod evenit mihi, postquam in laurentino meo
- Nihil audio quod audisse, nihil dico quod
- O dulce otium honestumque ac paene omni
- O mare, o litus, verum secretumque m
- Proinde tu quoque strepitum istum inanemque discursum
- Satius est enim, ut atilius noster eruditissime
- Plinius attio clementi suo s.
- Si quando urbs nostra liberalibus studiis floruit,
- Multa claraque exempla sunt; sufficeret unum, euphrates
- Hunc ego in syria, cum adulescentulus militarem,
- Est enim obvius et expositus, plenusque humanitate
- Atque utinam sic ipse quam spem tunc
- Aut ego nunc illas magis miror quia
- Quamquam ne nunc quidem satis intellego; ut
- Quantum tamen mihi cernere datur, multa in
- Disputat subtiliter graviter ornate, frequenter etiam platonicam
- Sermo est copiosus et varius, dulcis in
- Ad hoc proceritas corporis, decora facies, demissus
- Nullus horror in cultu, nulla tristitia, multum
- Vitae sanctitas summa; comitas par: insectatur vitia
- Sequaris monentem attentus et pendens, et persuaderi
- Iam vero liberi tres, duo mares, quos
- Socer pompeius iulianus, cum cetera vita tum
- Quamquam quid ego plura de viro quo
- An ut magis angar quod non licet.
- Nam distringor officio, ut maximo sic molestissimo:
- Soleo non numquam nam id ipsum quando
- De his occupationibus apud euphraten queri.
- Ille me consolatur, affirmat etiam esse hanc
- Mihi tamen hoc unum non persuadet, satius
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [10]
