- Hos secuti m· genucius et c· curtius
- Fuit annus domi forisque infestus.
- Nam principio et de conubio patrum et
- Id vero si fieret, non volgari modo
- Laeti ergo audiere patres ardeatium populum ob
- His itaque in maius etiam acceptis, ut
- Tum c· canuleius, pauca in senatu vociferatus,
- Eodem tempore et consules senatum in tribunum
- Negabant consules iam ultra ferri posse furores
- Id adeo non plebis quam patrum neque
- Cuius rei praemium sit in civitate, eam
- Maximum romae praemium seditionum esse; ideo singulis
- Reminiscerentur quam maiestatem senatus ipsi a patribus
- Finem ergo non fieri nec futuram donec
- Quas quantasque res c· canuleium adgressum!
- Conluvionem gentium, perturbationem auspiciorum publicorum privatorumque adferre,
- Quam enim aliam vim conubia promiscua habere
- Ut qui natus sit ignoret, cuius sanguinis,
- Parum id videri quod omnia divina humanaque
- Et primo ut alter consul ex plebe
- Et creaturos haud dubie ex plebe seditiosissimum
- Ne id iuppiter optimus maximus sineret regiae
- Certum habere maiores quoque, si divinassent concedendo
- Quia tum concessum sit de tribunis, iterum
- Illine ut impune primo discordias serentes concitent
- Quid esse aliud quam minari se proditurum
- Quid eam vocem animorum, non plebi romanae,
- Nonne canuleio duce se speraturos capitolium atque
- Nisi patribus tribuni cum iure ac maiestate
- Cum maxime haec in senatu agerentur, canuleius
- Altera conubium petimus, quod finitimis externisque dari
- Quid tandem est cur caelum ac terras
- Si populo romano liberum suffragium datur, ut
- De imperio actum est?
- Et perinde hoc valet, plebeiusne consul fiat,
- Ecquid sentitis in quanto contemptu vivatis?
- Lucis vobis huius partem, si liceat, adimant;
- Obsecro vos, si non ad fastos, non
- En unquam creditis fando auditum esse, numam
- L· deinde tarquinium, non romanae modo sed
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [18]
