- Invidit operi aelius gracilis belgicae legatus, deterrendo
- Ceterum continuo exercituum otio fama incessit ereptum
- Eoque frisii iuventutem saltibus aut paludibus, imbellem
- Iamque fixerant domos, semina arvis intulerant utque
- Profectique romam, dum aliis curis intentum neronem
- Illic per otium neque enim ludicris ignari
- Quod comiter a visentibus exceptum, quasi impetus
- Nero civitate romana ambos donavit, frisios decedere
- Atque illis aspernantibus auxiliaris eques repente immissus
- Eosdem agros ampsivarii occupavere, validior gens non
- Aderatque iis clarus per illas gentes et
- Quotam partem campi iacere, in quam pecora
- Servarent sane receptus gregibus inter hominum famem,
- Chamavorum quondam ea arva, mox tubantum et
- Sicuti caelum deis, ita terras generi mortalium
- Solum inde suspiciens et cetera sidera vocans
- Et commotus his avitus: patienda meliorum imperia;
- Haec an in publicum ampsivariis respondit, ipsi
- Quod ille ut proditionis pretium aspernatus addidit
- Atque ita infensis utrimque animis discessum.
- Illi bructeros, tencteros, ulteriores etiam nationes socias
- Igitur absistentibus his pari metu exterriti bructeri;
- Quorum terris exacti cum chattos, dein cheruscos
- Eadem aestate inter hermunduros chattosque certatum magno
- Inde indulgentia numinum illo in amne illisque
- Sed bellum hermunduris prosperum, chattis exitiosius fuit,
- Et minae quidem hostiles in ipsos vertebant.
- Sed civitas ubiorum socia nobis malo improviso
- Nam ignes terra editi villas arva vicos
- Neque exstingui poterant, non si imbres caderent,
- Postremo tegmina corpori derepta iniciunt, quanto magis
- Eodem anno ruminalem arborem in comitio, quae
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]