Übersetzungen zu "iurare"

iurare (Verb): iurare, iuro, iuravi, iuratus; schwören; 3. Person Plural, Indikativ, Perfekt, Aktiv; Infinitiv, Präsens, Aktiv; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Indikativ, Präsens, Passiv; testari

Lateinische Textstellen zu "iurare"

Ammianus
- in eius nomen iurare sollemniter gladiis cervicibus
Caesar
- quisquam qui iurare dubitaret
- acciperent et publice iurare cogerent nihil se
Cicero
- non enim falsum iurare periurare est
- oportere se id iurare facturos esse quod
- athenienses iurare etiam publice solebant
Horaz
- nullius addictus iurare in uerba magistri
Juvenal
- nondum graecis iurare paratis per caput
Livius
- ire iussus aut iurare pro contione sollemni
- flamen dialis erat iurare in leges non
- iurare cogebant diro quodam
- omnis deos paratos iurare magis quae velint
- erat comitiisque iurare parato in uerba
Ovid
- in humum vultu iurare volenti testarique deos
- quae cum iurare pararet dona
Plinius Minor
- quid negotii haberent iurare prius quam agerent
- de senatu habendo iurare coegit e re
Sueton
- contione iuravit coegitque iurare et ceteros
- armatos pro contione iurare in nomen suum
- aede martis ultoris iurare coegerit mansuros se
Tacitus
- divi iuli non iurare
- acta collegam antistium iurare prohibuit magnis
Vergil
- di cuius iurare timent et fallere
Justinian I.
- actor pro calumnia iurare cogitur ex nostra
- invitus in litem iurare compelli non potest
- antiquitus instituto clerici iurare prohibentur
- iudicem solvere vel iurare nisi referat
- in primis iurare pro iustitiae ratione
- est prius iurare et ita perferre
- ab iudice factam iurare