- Quid est igitur, dixerit quis, in iure
- At hoc quidem commune est omnium philosophorum,
- Quid autem iratus juppiter plus nocere potuisset,
- Nulla igitur vis fuit religionis, quae tantam
- Non igitur tantum mali turpitudo ista habebat,
- Deinde illud etiam apud accium: fregistin fidem.
- Neque dedi neque do infideli cuiquam.
- Quamquam ab impio rege dicitur, luculente tamen
- Addunt etiam, quemadmodum nos dicamus videri quaedam
- Addunt etiam, quicquid valde utile sit, id
- Non fuit juppiter metuendus ne iratus noceret,
- Haec quidem ratio non magis contra reguli,
- Sed in iure iurando non qui metus,
- Est enim ius iurandum affirmatio religiosa; quod
- Iam enim non ad iram deorum, quae
- Nam praeclare ennius: o fides alma apta
- Qui ius igitur iurandum violat, is fidem
- At enim ne iratus quidem juppiter plus
- Certe, si nihil malum esset nisi dolere.
- Id autem non modo non summum malum,
- Quorum quidem testem non mediocrem, sed haud
- Quem enim locupletiorem quaerimus quam principem populi
- Nam quod aiunt minima de malis, id
- Quae si in deformitate corporis habeat aliquid
- Itaque nervosius qui ista disserunt, solum audent
- Nam illud quidem neque dedi neque do
- Sed si hoc sibi sument, nullam esse
- Est autem ius etiam bellicum fidesque iuris
- Quod enim ita iuratum est, ut mens
- Ut, si praedonibus pactum pro capite pretium
- Nam pirata non est ex perduellium numero
- Non enim falsum iurare periurare est, sed
- Scite enim euripides: iuravi lingua, mentem iniuratam
- Regulus vero non debuit condiciones pactionesque bellicas
- Cum iusto enim et legitimo hoste res
- Quod ni ita esset, numquam claros viros
- Postumius, cum iterum consules essent, quia, cum
- Maelius, qui tum tribuni pl.
- Erant, quod eorum auctoritate pax erat facta,
- Atque huius deditionis ipse postumius, qui dedebatur,
- Quod idem multis annis post c.
- Mancinus, qui, ut numantinis, quibuscum sine senatus
- Atilius ex senatus consulto ferebant; qua accepta
- Pompeius, quo, cum in eadem causa esset,
- Hic ea, quae videbatur utilitas, plus valuit
- At non debuit ratum esse, quod erat
- Quasi vero forti viro vis possit adhiberi.
- Cur igitur ad senatum proficiscebatur, cum praesertim
- Quod maximum in eo est, id reprehenditis.
- Non enim suo iudicio stetit, sed suscepit
Seite: [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12]
